این مطالعه در جهت یافتن کمک حلال مناسب برای بهبود بخشیدن حلالیت ترکیبات کم محلول به منظور بررسی اثرات سایتوتوکسیک آن ها می باشد. لزوماً این کمک حلال ها باید دارای اثرات سایتوتوکسیک کمی بر سلول¬ها باشند. از این رو 6 کمک حلال اتانول ، متانول، توئین20، توئین80، پروپیلن گلایکول وپلی اتیلن گلایکول 400 جهت بررسی اثرات سایتوتوکسیک بر رده های سلول سرطانی 7 ht-29 ,mcf-hepg-2 و نیز رده ی سلولی نرمال mdbk مورد بررسی قرار گرفتند.این کمک حلال ها با روش های مختلف رقت سازی شدند. دو کمک حلال توئین 20 و توئین 80 با dmso و باقی کمک حلال¬ها با محیط کشت حل و رقت سازی شدند. بررسی اثر سایتوتوکسیک کمک حلال ها برای هر یک از رقت ها با 3 بار تکرار روی 4 رده ی سلولی به روش mtt مورد آزمایش قرار گرفته و ic50 بدست آمده برای هر یک از کمک حلال ها در هر رده ی سلولی گزارش شده است. در بین کمک حلال ها توئین 20 و توئین 80 دارای کمترین ic50و بیشترین اثر سمیت سلولی برتمامی رده های سلولی بودند. پلی¬اتیلن گلایکول400، پروپیلن گلایکول، اتانول و متانول به ترتیب دارایic50 بالاتر و اثر سمیت سلولی کمتری بر رده های سلولی مورد آزمایش بودند.نتایج بدست آمده نشان می دهد که کمترین ic50 در میان کمک حلال ها مربوط به تویین 20 بر رده ی mdbk (µl/ml 0/1) و بیشترین ic50 مربوط به متانول بر رده¬ی سلولی hepg-2 (µl/ml 124/0) می باشد. جمع بندی نتایج حاکی از آن است که دو کمک حلال اتانول و متانول در رده های سلولی hepg-2، ht-29،mcf-7 و mdbk به ترتیب با ic50های (46/4و124)،(43/8 و 47/3)، (40/3 و 38/1) و (40/5 و 89/3) µl/ml در مقایسه با سایر کمک حلالهای مورد بررسی، سمیت کمتری داشته و دربررسی های سلولی قابل استفاده می باشند. پس از بررسی سمیت سلولی کمک حلال¬ها، بهبود حلالیت یک عصاره¬ی گیاهی غیر پلار نامحلول در محیط کشت rpmi با استفاده از کمک حلال¬های اتانول، متانول، پلی اتیلن گلایکول400 وپروپیلن گلایکول بررسی شد که این کمک حلال¬هاحلالیت عصاره¬ی گیاهی مورد نظر را بهبود بخشیدند.

در مطالعه حاضر اثرات سایتوتوکسیک و آنتی آنژیوژنز گل های گیاه datura inoxia syn.datura metel مورد بررسی قرار گرفته است. به این صورت که گل های گیاه از شهر کرمان جمع آوری شد و پس از خشک شدن در سایه توسط یک آسیاب دستی پودر شد. برای به دست آوردن عصاره تام 10 گرم از پودر گیاه توسط ترازوی دیجیتال وزن شده و به روش ماسراسیون با حلال متانول سه مرتبه عصاره گیری شد. جهت تهیه فراکسیون های گیاه ابتدا 30 گرم از پودر گیاه وزن شده و به ترتیب با حلال های اتردوپترول، کلرفرم و متانول به روش فوق فراکسیون ها بدست آمد. در این مطالعه اثر سایتوتوکسیک عصاره متانولی و فراکسیون های اتردوپترول، کلرفرمی و متانولی گیاه datura inoxia بر رده سلولی huv-ec-c با استفاده از روش mtt ارزیابی شد. در مرحله بعدی قابلیت مهار رگ زایی عصاره و فراکسیون های گل های گیاه بر ردة مذکور به روش wound healing assay انجام شد .بدین صورت که یک خراش در این ردة سلولی مونولایر ایجاد شد، و عکسبرداری در شروع آزمون و در فواصل زمانی مختلف انجام گردید. نتایج بررسی اثر سایتوتوکسیسیته نشان داد که این گیاه بر رده سلولی huv-ec-c دارای اثر سایتوتوکسیک است، ic50 عصاره متانولی و فراکسیون های اتردوپترول، کلرفرمی و متانولی به ترتیب 11/25، 63/3، 8/75 و 9/27 μg/ml می باشد. نتایج بدست آمده از آزمون ایجاد زخم حاکی از آن بود که از بین نمونه های مورد آزمون، فراکسیون کلرفرمی بیشترین اثر مهار رگ زایی را دارد. نتایج حاصل از این پایان نامه نشان دهنده آن است که گیاه datura inoxia می تواند گزینه مناسبی برای بررسی های بعدی در مطالعات سرطان باشد.

گسترش مقاومت دارویی در میان عوامل بیماریزا و همچنین عوارض جانبی فراوان داروهای شیمیایی باعث تلاش پژوهشگران برای یافتن داروهای جایگزین شده است. در این میان شناسایی خواص دارویی گیاهان گوناگون جایگاه ویژه ای دارد. در این پروژه اثر ضد میکروبی عصاره تام و فراکسیون های هگزانی، کلرفرمی و متانولی حاصل از بخش هوایی blepharis persica بر رشد استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس بررسی گردید. گیاه از استان هرمزگان جمع آوری شد و پس از شناسایی، عصاره ی تام متانولی و فراکسیون های هگزانی، کلرفرمی و متانولی آن به روش ماسراسیون تهیه شد. عصاره و فراکسیون های تهیه شده تا زمان آزمایش در یخچال نگهداری شدند. جهت تعیین اثر مهار کنندگی عصاره ها و فراکسیون های تهیه شده ابتدا سوپانسیون میکروبی با استفاده از کشت 24 ساعته هریک از گونه ها آماده گردید. پلیت های محتوی مولر هینتون آگار با سوسپانسیون محتوی نیم مک فارلند تلقیح شدند و تاثیر مهاری غلظت های مختلف عصاره ها با روش انتشار در آگار تعیین گردید. پس ازپایان گرمخانه گذاری قطر هاله عدم رشد در اطراف هر چاهک اندازه گیری گردید. فراکسیون متانولی در غلظت 250 میلی گرم در میلی لیتر علیه استافیلوکوکوس اورئوس هاله عدم رشد 5/0±5/14 نشان داد. عصاره ی تام متانولی در غلظت250 میلی گرم در میلی لیتر هاله عدم رشدی حدود 5/0±14 میلی متر علیه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس نشان داد. فراکسیون متانولی نیز در غلظت 250 میلی گرم در میلی لیتر هاله عدم رشد5/0± 14 میلی متر علیه استافیلو کوکوس ساپروفتیکوس نشان داد. عصاره ی تام متانولی در غلظت 250 میلی گرم در میلی لیتر هاله عدم رشد برابر 1±5/13 میلی متر علیه استافیلوکوکوس اورئوس نشان داد. فراکسیون متانولی در غلظت 250 میلی گرم بر میلی لیتر هاله عدم رشد برابر5/0±5/13 میلیمتر علیه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس نشان داد. عصاره ی تام متانولی در غلظت 250 میلی گرم در میلی لیتر هاله عدم رشد 5/0±5/12 میلی متر علیه استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس داشت. در مطالعه ی حاضر طبق نتایج بدست آمده، اثر ضد میکروبی عصاره ی تام متانولی و فراکسیون متانولی علیه این میکروب ها مشابه هم، و هر دو قابل قبول است. در نتیجه می توان امیدوار بود پس از مطالعات تکمیلی، از این گیاه بتوان به عنوان جایگزین مناسب عوامل ضد میکروبی شیمیایی بهره جست.