فرهنگ جزء جدا ناپذیر هر زبانی است، بنابراین زمانی که با یادگیری یک زبان خارجی سرو کار داریم پوشش دادن ارزش های فرهنگی بسیار حائز اهمیت است. بسیاری از مدرسان حوزه ی زبان خارجی تمایل دارند که با حذف شیوه هایی مانند صرف و نحو و دیداری شنیداری کلاس های مولد، لذت بخش و جذاب تری داشته باشند، از اینرو در این پژوهش بکارگیری هنرهای زبانی در کلاس مورد توجه قرار گرفت. پژوهش حاضر، نقش احتمالی هنرهای زبانی (زیر مجموعه ای از (manipulative که توسط هاردشون و بورن(1990( مطرح شده است را در گسترش حساسیت بین فرهنگی (is) میان زبان آموزان ایرانی مورد بررسی قرارمیدهد. علاوه بر این ، این پژوهش تاثیر بکارگیری حساسیت زبانی را در محیط های آموزشی زبان خارجی در افزایش مهارت زبانی نیز مورد بررسی قرار داده است. و همچنین در سطحی دیگر به بررسی درک زبان آموزان نسبت به هنرهای زبانی می پردازد. بدین منظور یک طراحی مختلط برای اجرای پژوهش حاضر به کار گرفته شد.150 زبان آموز مرد و زن در سطح متوسط، به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. مقیاس حساسیت بین فرهنگی جن و استاروستا (2000) و آزمون زبان انگلیسی کمبریج (2014) به ترتیب برای ارزیابی پیشرفت حساسیت بین فرهنگی زبان آموزان و مهارت زبان آنها انتخاب شدند به عنوان روش در کلاس های گروه ازمایش زبان آموزان در معرض هنر های زبانی قرار گرفتند در حالیکه در گروه کنترل تدریس طبق همان روشهای سنتی ادامه داشت. از سوی دیگر پرسش نامه درک دیسور، شاهانی و تحریری )2014) برای بررسی تاثیر هنر های زبانی ( برای مثال فیلم های ویدیویی ) مورد استفاده قرار گرفت. . نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن بود که آموزش هنر های زبان در کلاس های آموزشی زبان خارجی باعث ایجاد حسایت بین فرهنگی زبان آموزان میشود. همچنین پیشرفت مهارت زبانی نیز قابل توجه بود. همچنین نتایج تحقیق این حقیقت را نشان داد که درک شرکت کنندگان در استفاده از هنرهای زبانی امیدوار کننده بود.