سیستم های مدیریت گردش کار، سیستم های جامعی هستند که عملیات ایجاد، تغییر، حذف و به طور کلی مدیریت فرآیندهای تجاری را در سازمان بر عهده دارند. هسته سیستم مذکور، موتور گردش کاری است که با دریافت مشخصات فرآیند، نمونه ای از آن را ایجاد، اجرا و در نهایت از سیستم حذف می کند. تغییرات سریع در شرایط کاری سازمان ها چالش های زیادی را پیش روی سیستم های مدیریت گردش کار قرار داده است. این سیستم ها باید به شکلی پویا، سریع و بدون نیاز به تغییر در کد، شیوه عملکرد خود را با تحولات جدید فرآیندها تغییر دهند. از طرفی عدم توجه به معیارهای کیفیتی نظیر صحت، در تعریف مشخصات و طراحی فرآیندهای تجاری نیز هزینه های اجرایی زیادی بر سیستم های مدیریت گردش کار تحمل می کند. از این رو نیاز به تحقیقات بیشتر در زمینه پویایی بیشتر سیستم های مدیریت گردش کار و هم چنین استفاده از روش های مطمئن در تعریف مشخصات و طراحی فرآیندهای تجاری بیش از گذشته احساس می شود. در این تحقیق به هر دو چالش، با ارائه یک مدل سیستم مدیریت گردش کار پاسخ داده شده است. مدل مذکور براساس معماری سیستم های چند عاملی معرفی شده است. در بحث تعریف مشخصات و طراحی فرآیندها نیز، از شبکه های پتری به عنوان یک ابزار فرمال و زبان مشترک میان سیستم چند عاملی پیشنهادی و تعریف فرآیندها استفاده می شود. نتیجه نگاشت این است که بر اساس تعریف ما، می توان سیستم مدیریت کار را به شکلی تعریف کرد که فرآیندها در آن، همان عامل های هوشمند هستند. در واقع سیستم مدیریت گردش بجای ایجاد یک نمونه فرآیند جدید از روی مشخصات فرآیند، یک عامل جدید در سیستم ایجاد می کند. این عامل به شکلی هوشمند تمامی گام های تعریف شده برای نمونه فرآیند را اجرا کرده و در نهایت از سیستم حذف می شود.

مکان یابی یکی از عوامل مهم در رشد و توسعه فعالیت بنگاه های اقتصادی به حساب می آید. لذا علوم تصمیم گیری مکان، به دنبال ارائه روش هایی دقیق و جامع برای تعیین مکان های بهینه جهت فعالیت بنگاه ها هستند. بارزترین نمود تحولات خدمات بانکی بر مبنای فن آوری های نوین، استفاده از دستگاه های خودپرداز است. انتخاب محل استقرار نامناسب و چیدمان نادرست این دستگاه ها، می تواند در عدم موفقیت و کاهش کارآیی آن ها تاثیرگذار باشد. بدین منظور پهنه بندی مناطق مستعد با توجه به معیارهای موثر در زمینه جایابی دستگاه های خودپرداز، می تواند مدیران و برنامه ریزان بانک ها و موسسات مالی و اعتباری را در جهت انتخاب مکان بهینه برای استقرار این دستگاه ها یاری نماید. آنچه که قبل از تعیین روند و بکارگیری ابزارها جهت بررسی مساله مکان یابی اهمیت پیدا می کند، تعیین معیارهای تاثیرگذار در انتخاب مکان است. بنابراین، در گام اول از این پژوهش با استفاده از پیمایش کتابخانه ای و میدانی، تمام معیارهای دخیل در فرآیند تصمیم گیری جهت استقرار دستگاه های خودپرداز شناسایی می شود. به منظور به دست آوردن معیارهای اصلی و پالایش آن ها، دانش کارشناسان در این زمینه از طریق تکمیل پرسشنامه به کمک پژوهش می آید. سپس لایه های مکانی مربوط به هر کدام از معیارها با استفاده از نرم افزار arcgis تهیه می شود. رویکردی که پژوهش حاضر در قبال مساله مکان یابی تسهیلات به ویژه دستگاه های خودپرداز اتخاذ نموده است، براساس کلاس بندی مبتنی بر قانون می باشد. با در نظر گرفتن عدم قطعیت موجود در جریان تصمیم گیری، قوانین حاکم از نوع فازی می باشند. پیشبرد این فرآیند در پژوهش حاضر با استفاده از الگوریتمی کارآ جهت استنباط قوانین مجرب از بین مجموعه آموزش و سپس بکارگیری آن ها در یک سیستم استنتاج فازی انجام می پذیرد. بدین منظور از الگوریتم بهینه سازی اجتماع مورچگان به عنوان یکی از روش های بهینه سازی مطرح جهت استخراج قوانین استفاده می نماییم. در مرحله بعد و برای کلاس بندی نهایی، یک سیستم استنتاج فازی طراحی و بکار گرفته می شود. نتایج حاصل از کلاس بندی روش پیشنهادی با نتایج حاصل از الگوریتم درخت تصمیم c4.5 که یکی از شناخته شده ترین روش های اکتشاف قوانین کلاس بندی می باشد، ارزیابی گردیده است. این مقایسه نشان دهنده برتری روش ارائه شده نسبت به روش c4.5 از لحاظ دقت کلاس بندی و تعیین مکان های مطلوب می باشد. چراکه توانسته است با دقت حدودا 96 درصد نسبت به روش c4.5 که دارای دقت حدودا 90 درصد است کلاس بندی را انجام دهد. به منظور صحت سنجی روش پیشنهادی، علاوه بر داده های واقعی از داده های فرضی نیز استفاده شده است. نکته قابل توجه در مورد این رساله که یک پژوهش کاربردی به حساب می آید، پرداختن به موضوع مکان یابی دستگاه های خودپرداز با رویکرد الگوریتم های پیشرفته هوش مصنوعی است که برای نخستین بار در داخل کشور انجام می شود. لذا هدف بلند مدت این پژوهش پیاده سازی یک سیستم پشتیبان تصمیم گیری هوشمند برای تعیین مکان بهینه جهت استقرار دستگاه های خودپرداز/شعب بانک می باشد.

در این پژوهش، روشی برای کنترل ولتاژ خروجی مبدل تقویت کننده¬ی جریان مستقیم به مستقیم ارایه گردیده است. کنترل این سیستم، از طریق روش کنترل کسری- نظارتی مبتنی بر مدل می¬باشد. بدین صورت که مدل خطی به ازای نقطه کار های مختلف محاسبه و ضرایب تام کسری( تناسبی، انتگرالی،مشتقی، مرتبه ی انتگرال گیر و مرتبه ی مشتق گیر) متناظر با این نقطه ی کار طراحی می¬گردد. این نقطه کارها را ولتاژ مرجع(مطلوب) تعیین می کند و در ادامه یک ناظر از نوع شبکه¬ی پتری باید به ازای ولتاژهای مرجع مختلف، ضرایب کنترل کننده¬ی تام کسری مناسب را تولید کند. در انتها نتایج بدست آمده از تحلیل، در محیط سیمولینک متلب شبیه سازی شده اند و صحت محاسبات انجام شده، بدین وسیله به نمایش در آمده است .