گزینش واژگان و عبارات در داستان و چیدمان آنها در کنار هم، با استفاده از عناصر فنی داستان نویسی و به کارگیری سبک و اسلوبی خاص و به وسیله شخصیت هایی که حوادث داستان توسط آنها به پیش می رود، کاری هدفمند است که اصولا به وسیله نویسندگانی صورت می گیرد که با این عناصر آشنایی کامل داشته باشند. بر این اساس بررسی عناصر فنی داستان، اخیراً مورد توجه بسیاری از ادیبان و نویسندگان قرار گرفته است. با توجه به این امر، پژوهش حاضر، می کوشد به تحلیل و بررسی عناصر فنی به کار رفته در «زقاق المدق» نجیب محفوظ بپردازد. در راستای تحریر این رساله، تلاش خواهیم کرد این عناصر را به تصویر بکشیم ، تا این گونه خواننده هم با این عناصر و هم با طرز تفکر نویسنده آشنا شده و در عین حال داستان برایش جالب تر و جذاب تر جلوه نماید. پس برای نیل به این هدف در خلال این پروژه به سیر تکوین و تکامل داستان و تطور آن در طول تاریخ اشاره کرده و سپس زندگی نجیب محفوظ و اوضاع سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و دینی مصر در زمان او را تحلیل نموده تا تأثیر این اوضاع را بر افکار این نویسنده ی بزرگ در تألیف رمان «زقاق المدق» نشان دهیم. و متعاقباً به بررسی عناصر فنی رمان «زقاق المدق» پرداخته و عناصری همچون شخصیت، عاطفه، گفت وگو، کشمکش، سبک و اسلوب و... که در این اثر جلوه ی بیشتری دارند، را با ذکر نمونه هایی مفصلاً بررسی نموده و در پایان نیز به نتایجی کلی از مباحث ذکر شده خواهیم رسید. امید است که این رساله بتواند در تجزیه و تحلیل افکار نویسنده، نقش پررنگی ایفا کرده و در جذب خوانندگان رمان تأثیر شایانی داشته باشد.

ادبیات پایداری جایگاه تجلی ارزش¬های انسانی می¬باشد. ارزش¬های انسانی شامل مواردی از قبیل کرامت، عدالت، آزادی، ستایش مقام شهدا و ... می¬باشد. اما در ادبیات پایداری تجلی ارزش¬های انسانی از قبیل ظلم¬ستیزی، دعوت به مبارزه، ستایش مقام شهید و دعوت به پایداری بیشتر است. هدف این پژوهش شناخت این ارزش¬ها و ارتقای آنها در جامعه است. در این پژوهش سعی بر آن است که ضمن بررسی وجوه مشترک آثار دو شاعر نامی معاصر عراق و ایران، مظفر النواب و موسوی گرمارودی و تطبیق بین اشعارشان، درباره ارزش¬های انسانی مشترک در شعر آن دو سخنی گفته شود. با بررسی¬های صورت گرفته در این پژوهش با عنوان «بررسی تطبیقی ارزش¬های انسانی در شعر مظفر النواب و علی موسوی گرمارودی» به روش توصیفی- تحلیلی و گردآوری شده در پنج فصل مجزا، نگارنده به این نتیجه رسید که این دو از شاعران مقاومت هستند و درباره ارزش¬های انسانی اشعاری سروده¬اند که مضامین مشترکی با یکدیگر دارند از قبیل: نکوهش اوضاع نابسامان جامعه، حق¬طلبی، ظلم¬ستیزی، دعوت به پایداری، دعوت به حرکت و مبارزه، ستایش مقام شهید، آزادی، زیر بار ذلت نرفتن، حمایت از مظلوم (به عنوان نمونه مردم فلسطین)، آرمان¬گرایی، عشق و وطن¬دوستی. لازم به ذکر است که زبان شعر مظفر النواب گزنده است ولی موسوی گرمارودی زبان شعرش ملایم است.