عدم تحقق تصور متعارف مبنی بر تلازم قطعی رشد اقتصادی و حصول رفاه عمومی و عدالت اجتماعی باعث شده است که تحقق عدالت به صورت هدفی مستقل در دستور کار سیاستگذاران قرار گیرد. در این میان اهمیت یافتن بیش از پیش نوآوری در تعیین جایگاه رقابت پذیری اقتصادها و رشد آن ها باعث شده که بررسی میزان سازگاری مدل ها و سیاست های نوآوری با اهداف عدالت اجتماعی از جایگاه ویژه ای برخوردار باشد. این پژوهش به دنبال تعیین مشخصات مدل نوآوری عادلانه مبتنی بر دیدگاه اسلام به عدالت اجتماعی است؛ که بر اساس هدف مورد نظر، در این تحقیق برخی از اصلی ترین ویژگی های مدل نوآوری سازگار با عدالت از منظر اسلام تشریح خواهد شد. مدل نوآوری جدید ارائه شده، متناسب با دیدگاه های ویژه اسلام در موضوعات مرتبط با علم، فناوری و نوآوری، «نظام علم عدالت گستر» نام گذاری شده است. در ادامه این تحقیق، از طریق مقایسه ویژگی های برخی مدل های رایج نوآوری با مشخصات مدل نوآوری پیشنهاد شده، میزان همگرایی این مدل ها با عدالت اجتماعی ارزیابی می شود.

سازمان ها برای ادامه بقای خود به منابع مختلفی نیاز دارند و برای استفاده بهینه از منابع باید قابلیت هایی داشته باشند و آنها را تقویت کنند. قابلیت از نظر مدیران، توان سازمان برای ایجاد ظرفیت ها و تحمل محدودیت ها و نارسایی ها برای رسیدن به اهداف معین است. هدف این پژوهش، واکاوی سازوکارهای ارتقای قابلیت های سازمانی در بخش دولتی ایران و اولویت بندی آنهاست. پژوهش از بعد هدف، توسعه ای و از نظر روش، اکتشافی است. در این پژوهش از فن تحلیل gt استفاده شد. در مرحله اول پژوهش، با 35 نفر از مدیران ارشد دولتی و نخبگان مدیریت که به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند، مصاحبه شد. در مرحله دوم پژوهش، نظرات این افراد درباره سازوکارهایی که موجب ارتقای قابلیت های سازمانی در بخش دولتی می شوند، به صورت پرسشنامه درآمد و مجددا بین 185 نفر از مدیران و نخبگان امر توزیع شد. نتایج آزمون tتست تک نمونه ای نشان داد که همه هشت سازوکار مورد بررسی موجب ارتقای قابلیت های سازمانی در بخش دولتی می شوند. این نتایج با تحقیقات گذشته در مجموع همخوانی دارد. همچنین براساس نتایج آزمون بونفرونی سازوکارهای روانشناختی، فرایندی، سیاسی و مالی در رتبه یک قرار گرفتند و بیشترین تاثیر را در ارتقای قابلیت های سازمانی در بخش دولتی دارند. سازوکارهای فناورانه، فرهنگی اجتماعی و انسانی در رتبه دوم قرار گرفتند و سازوکار ساختاری با کسب رتبه سوم، کمترین تاثیر را در ارتقای قابلیت های سازمانی در بخش دولتی دارد. بنابراین براساس یافته های پژوهش نتیجه می گیریم که برای ارتقای قابلیت های سازمانی در بخش دولتی بیش از همه سازوکارها باید بر سازوکارهای روانشناختی، فرایندی، سیاسی و مالی تمرکز شود.

در محیط کسب¬و¬کار به شدت رقابتی کنونی¬، اطلاعات نقش بسیار مهمی را به عهده دارد¬. سازمان¬ها باید اطلاعات را به صورت کارآمد استخراج و به اشتراک بگذارند¬. منابع اطلاعاتی سازمان می¬توانند نیاز بخش¬های مختلف به اطلاعات را تأمین کرده و این مسئله زیرساخت فعالیت¬های مختلف کسب¬و¬کار را فراهم می¬کند. با توجه به خدماتی که فناوری اطلاعات می¬تواند در اختیار سازمان¬ها قرار دهد، مدیریت این خدمات بیش¬ازپیش اهمیت پیدا می¬کند. در این میان چارچوب کتابخانه¬ی زیرساخت فناوری اطلاعات، با توجه به متمرکز بودن بر بهترین تجارب روز دنیا، محبوبیت بسیاری درمیان سازمان¬ها پیدا کرده است. اغلب سازمان¬هایی که اقدام به پیاده¬سازی چارچوب زیرساخت فناوری اطلاعات نموده¬اند، به این موضوع پی برده¬اند که برای حفظ موفقیت باید، اقدام به بررسی و نگهداری از فرآیندها نمود. اما با وجود این اهمیت، باز هم این موضوع زیاد مورد توجه قرار نمی¬گیرد. با توجه به کاربردهای گسترده¬ی سیستم خبره و امکان استفاده از آن در فرآیند ارزشیابی، در این پایان¬نامه سعی می¬شود با طراحی سیستم خبره در جهت ارزشیابی مدیریت خدمات فناوری اطلاعات، تا حدی این خلاء را پر نمود. برای افزایش دقت، سیستم مذکور به صورت فازی طراحی شده است و شامل دو بعد کلی می¬باشد. در یک بعد آن فرآیندهای کتابخانه¬ی زیرساخت فناوری اطلاعات در نظر گرفته می¬شود و در بعد دیگر عوامل حیاتی موفقیت در پیاده¬سازی چارچوب کتابخانه¬ی زیرساخت فناوری اطلاعات. با در نظر گرفتن این دو بعد کلی، می¬توان ارزشیابی کاملی از این چارچوب در سازمان، داشت.