چکیده در ادبیات نمونه گیری به حوزه هایی که به دلیل کم بودن تعداد نمونه، نمی توان برآوردهای مستقیم با دقت کافی را برای آن ها تولید کرد «ناحیه کوچک» گفته می شود. روش های برآوردیابی کوچک ناحیه ای به مجموعه ای از روش های آماری اشاره دارد که با استفاده از داده های کمکی، دقت برآوردهای مستقیم را برای ناحیه های کوچک، بهبود می بخشد. با توجه به نقش و اهمیت سلامت در جامعه و نیاز روز افزون به آمارهای کوچک ناحیه ای در جهت ارتقا ی سطح سلامت، این مطالعه با هدف استفاده از روش های برآوردیابی کوچک ناحیه ای برای فراهم آوردن برآوردهایی معتبر از شیوع درد مزمن در محله های شهر تهران به عنوان یکی از شاخص های مهم سلامت انجام گرفت. در این مطا لعه داده های مربوط به قسمت درد از دور دوم طرح سنجش عدالت در شهر (urban heart) که از یک فرد منتخب از 23457 خانوار تهرانی و با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی در سال 1390جمع آوری شده بود، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به منظور به دست آوردن برآوردهای قابل اعتماد از شیوع درد مزمن در محله های شهر تهران، از یک مدل آمیخته ی خطی تعمیم یافته و رویکرد بیز سلسله مراتبی استفاده گردید و سپس قابلیت اطمینان به برآوردهای به دست آمده مورد ارزیابی قرار گرفت. برآورد شیوع درد مزمن در شهر تهران 2/25% بود و ناهمگنی زیادی از نظر شیوع درد مزمن در محله ها مشاهده شد. متغیرهای سن، وضعیت تحصیلی، وضعیت فعالیت، وضعیت تأهل، افسردگی و اضطراب از عوامل تاثیرگذار بر بیماری درد مزمن شناخته شدند (05/0p<). از شبیه سازی و برآوردهای مستقیم معتبر در یک سطح بالاتر (مناطق) برای ارزیابی براوردهابی بیزی استفاده شد. این روش ها قابل اطمینان بودن برآوردهای بیزی به دست آمده را نشان داد. نتایج حاکی از شیوع قابل توجه درد مزمن در تهران است؛ لذا توجه مسئولین و برنامه ریزان امر را برای پیشگیری، درمان و کاهش اثرات آن می طلبد.