در این پروژه ابتدا محلول پلی وینیل الکل تهیه و نانو ذرات سولفید روی با مواد اولیه سنتز شد. سپس درصد های مختلف نانوذرات (سولفید روی و سولفید قلع) و ذرات معدنی بر روی خواص اپتیکی، مکانیکی، رسانندگی الکتریکی، جذب رطوبت و بلورینگی پلی وینیل الکل مورد بررسی قرار گرفت. بررسی های به عمل آمده مشخص کرد که با افزایش درصد وزنی نانوذرات سولفید روی، گاف انرژی پلی وینیل الکل کاهش و ضریب شکست و ضریب خاموشی، رسانندگی الکتریکی و سایز ذرات آن افزایش می یابد. همچنین با افزایش درصد وزنی سولفید قلع گاف انرژی پلی وینیل الکل کاهش، اما رسانندگی الکتریکی و سایز ذرات آن افزایش می یابد. افزودن 4% دی اکسید تیتانیوم و دی اکسید سیلیسیم به پلی وینیل الکل جذب رطوبت آن را کاهش می دهند. همچنین افزودن این ذرات نسبت به دیگر ذرات رطوبت کمتری را جذب می کنند. با افزایش درصد های مختلف آمونیوم پرسولفات به پلی وینیل الکل، بلورینگی آن را افزایش می دهد در حالی ذرات و نانوذرات دیگر اثری بر بلورینگی آن ندارند. همچنین بررسی ها نشان داد که افزودن 8% آمونیوم پرسولفات به پلی وینیل الکل ازدیاد طول آن را افزایش اما استحکام کششی و مدول یانگ آن را به شدت کاهش می د هد.