تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر ترتیب تمرین پا بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت شوت و دریبل فوتسال انجام شد. تکلیف مورد نظر در این پژوهش، دریبل سریع شرکت کنندگان اطراف 6 مانع و برگشت به نقطه شروع، برای مهارت دریبل و شوت توپ از 6 متری به درون دروازه با 5 دهانه ی 40 سانتی متری ، برای مهارت شوت بود. به این منظور 32نفر دانشجوی تربیت بدنی دختر از دانشگاه فردوسی مشهد که همگی راست پا بودند این دو مهارت را در 8 جلسه و تحت یکی از دو گروه تمرینی، تمرین کردند: گروه اول 4 جلسه اول را با پای برتر و 4 جلسه دوم را با پای غیر برتر تمرین کردند و گروه دوم 4 جلسه اول را با پای غیر برتر و 4 جلسه دوم را با پای برتر تمرین کردند. تنها تفاوت دو گروه در زمان استفاده از پای برتر و غیر برتر (ترتیب تمرین) بود. همه آزمون ها یک بار با پای راست و یک بار با پای چپ انجام شد و فقط آزمون انتقال مهارت دریبل به طور متناوب با هر دو پا صورت گرفت. نتایج نشان داد که بین دو گروه در اکتساب و یادداری مهارت دریبل در پای برتر و غیر برتر تفاوت معنی داری وجود ندارد. اما در انتقال مهارت دریبل بین دو گروه تفاوت معنی‏داری وجود دارد. (0/05>p) و گروه غیر برتر – برتر موثرتر بوده است. علاوه بر این، بین دو گروه در اکتساب و یادداری مهارت شوت در پای غیر برترنیز تفاوت معنی‏داری یافت نشد. اما در اکتساب و یادداری پای برتر تفاوت معنی‏داری بین دو گروه مشاهده شد. (0/05> p) به این صورت که در اکتساب مهارت شوت در پای برتر گروه برتر – غیر برتر موثر تر بود و در یادداری مهارت شوت در پای برتر گروه غیر برتر – برتر موثر تر بود. در انتقال مهارت شوت نیز بین دو گروه تفاوت معنی‏داری مشاهده نشد. با توجه به نتایج این تحقیق پیشنهاد می‏شود برای مهارت‏هایی که نیاز به اطلاعات دیداری-فضایی دارند، تمرین اولیه با پای غیربرتر مفیدتر خواهد بود. با این حال توجه به ترتیب تمرین عضو برتر و غیر برتر برای بهبود عملکرد هر دو عضو مهم به نظر می‏رسد.