نام پژوهشگر: قاسم وتر
علی افضلی قاسم وتر
مهندسان و طراحان سازه می دانند که یکی از کنترل های کلیدی در طراحی سازه کنترل تغییر مکان نسبی طبقات و طراحی ایمن و بهینه سازه است . اغلب مهندسان برای کنترل drift سازه ابتدا به عمیق کردن تیرها می پردازند و با این ترفند drift را کنترل می کنند . این رویکرد باعث زیاد شدن وزن سازه می گردد(تمرکز تیرها در سقف) که همین اضافه وزن باعث افزایش نیروی زلزله و افزایش drift می گردد. حال سوال اساسی این است که آیا می توان این رویکرد را تغییر داد و به جای بزرگ کردن مقطع تیرها ، مقطع ستون ها را افزایش داد، که این کار علاوه بر کاهش drift سازه می تواند به احتمال زیاد منجر به کاهش وزن فولاد به مقدار 6 الی 8 درصد گردد. استفاده از ستون های عمیق در قاب های خمشی فولادی ویژه یک موضوع جدید و نو در زمینه مهندسی عمران می باشد که کار در چنین موضوعی می تواند راه را برای یک انقلاب مهم در بحث طراحی سازه ها ایجاد کند. همین قاب های خمشی ویژه به دلیل کمبود سختی خمشی و جانبی آن در برابر زلزله تغییر شکل های زیادی را تجربه می کند که استفاده از ستون های عمیق می تواند همانند سازه های لوله ای سختی سازه را افزایش داده و باعث کاهش تغییرمکان نسبی طبقات گردد. همچنین در بحث اقتصاد و طراحی بهینه استفاده کم و بهینه از مواد و مصالح به خصوص فولاد می تواند به عنوان یک گام اساسی در طراحی سازه ها نمایان گردد و این خود یک ضرورت است