پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان فراشناختی بر امید به زندگی و کنترل عواطف در افراد ناتوان جسمی و حرکتی انجام شده است. مطالعه حاضر از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد که در آن از بین معلولین جسمی- حرکتی شهر داراب، با روش نمونه گیری در دسترس 40 نفر انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. مقیاس امید اشنایدر و مقیاس کنترل عواطف در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شدند و جهت تحلیل داده های جمع آوری شده از تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان فراشناختی بر امید به زندگی، کنترل عواطف و مولفه های آن تأثیر مثبت دارد. بر اساس یافته های پژوهش پیشنهاد می شود که از درمان فراشناختی برای بهبود وضعیت روحی معلولین استفاده گردد.