سلامت نقش بسیار مهمی در ارتقای شاخص های توسعه انسانی دارد، شرایطی که مردم در آن رشد کرده، زندگی و کار می¬کنند بر وضعیت سلامتشان تاثیر گذار است و نابرابری در این شرایط منجر به نابرابری¬های سلامت می¬گردد. هدف این مطالعه بررسی وضعیت سلامت روان شهروندان تهرانی و عوامل مرتبط با آن است. این مطالعه با استفاده از داده¬های شهروندان 15تا65 سال شرکت کننده در طرح سنجش عدالت در شهرتهران که در سال 1390 جمع¬آوری گردید انجام شد. جهت بررسی اطلاعات 10820 نفر وارد مطالعه شد. متغیرها شامل ویژگی¬های جمعیتی (جنس، سن، سطح تحصیلات، وضعیت تاهل و وضعیت اشتغال) بود و سلامت روان با استفاده از پرسشنامه فارسی شده ghq-28 با نقطه برش 24 مورد بررسی قرار گرفت. از بین کل نمونه مورد مطالعه 4437 نفر(حدود 41%) از ابتلا به اختلالات روان رنج میبرند که 66 % این افراد زنان و34% را مردان تشکیل میدهند. شیوع بیماری های روان در بین شاغلین حدود 38% و در بین افراد بیکار بالغ بر 52% است. میزان ابتلا به بیماری در افرادی که تحصیلات دبیرستانی و کمتر دارند 45% و در میان دانشگاهیان 32% است. شیوع اختلالات روانی در افرادی که همسرشان را در اثر طلاق و یا فوت از دست داده اند بیش از 50% و در افراد متأهل حدود 40% می باشد. منطقه 19 با 49% و منطقه 1 با 22% به ترتیب بدترین و بهترین وضعیت سلامت روان را در بین مناطق داشتند. توزیع سلامت روان در مناطق مختلف تهران یکسان نیست. اشتغال، تاهل، و برخورداری از تحصیلات دانشگاهی اثر مثبتی بر سلامت روان دارند. وضعیت سلامت روان در مردان بهتر از زنان است.