این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین عوامل فرهنگی و اجتماعی و میزان گرایش به حفظ محیط زیست در بین شهروندان شهر خلخال انجام شده است. برای رسیدن به اهداف پژوهش از نظریه های؛ همبستگی اجتماعی امیل دورکیم، نظریه نظام کنشی تالکوت پارسونز، شبکه های مشارکت مدنی رابرت پاتنام، اعتماد نهادی آنتونی گیدنز، تعلق اجتماعی به محل جنیفر کراس و ساختار ذهنی پیر بوردیو، استفاده شده است. روش پژوهش از نوع پیمایشی بوده و نمونه آماری شامل 379 نفر از شهروندان بالای 15 تا 75 سال شهر خلخال است که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و تصادفی انتخاب شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات پژوهش، در بخش تجربی، پرسشنامه محقق ساخته بوده که به صورت حضوری تکمیل شده اند. یافته های پژوهش با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس نشان می دهد که بین متغیرهای؛ احساس مسئولیت نسبت به محیط زیست، قانون پذیری، گرایش به مشارکت محلی، اعتماد به نهادها و سازمان ها، احساس تعلق اجتماعی به محل و پایگاه اجتماعی ـ اقتصادی شهروندان با میزان گرایش به حفظ محیط زیست، رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.