آلودگی آب توسط فلزات سنگین با افزایش سریع فعالیت¬های صنعتی جهانی تبدیل به یک مشکل جدی شده است. در میان تکنیک¬های مختلف جداسازی، جذب یک روش معمولی اما کارآمد برای حذف یون¬های فلزی سمی از آب است. در این تحقیق به سنتز نانوذرات مگمایت (?-fe2o3) پرداخته شده است و سپس به منظور حفظ و نگه¬داری و جلوگیری از تجمع، اکسیداسیون سطح و افزایش پایداری، نانوذرات مغناطیسی با لایه¬ای از پلی¬رودانین پوشش داده شده اند. در ادامه نانوکامپوزیت تهیه شده به عنوان یک جاذب کارآمد در یک ستون پیوسته جهت جداسازی یون¬های فلز روی از محلول آبی به کار گرفته شده¬است. به منظور بررسی رفتار و خواص نانوکامپوزیت مگمایت/پلی-رودانین از آزمون¬های میکروسکوپ الکترونی (tem&sem)، طیف سنجی مادون قرمز (ftir)، اشعه ایکس (xrd)، مغناطیس¬سنج نمونه ارتعاشی (vsm) و تجزیه وزن¬سنجی گرمایی(tga) استفاده گردیده است. نتایج حاکی از آن است که نانوکامپوزیت تشکیل شده دارای ساختار هسته-پوسته با اندازه متوسط حدودا 18نانومتر و دارای خاصیت فری¬مغناطیسی می¬¬باشد. همچنین این ذرات دارای ساختار کریستالی بوده و از پایداری حرارتی بالایی برخوردار می¬باشند. جهت انجام آزمایش¬های جداسازی از سیستم پیوسته (ستون جذب) استفاده شده و آزمایشات در دمای محیط صورت گرفته است. در این قسمت به تاثیر ارتفاع ستون و غلظت یون فلزی و همچنین مدل¬های سینتیک جذب پرداخته شده¬است. با توجه به نتایج به دست آمده، ارتفاع ستون و غلظت اولیه تاثیر بسزایی در فرآیند جذب و منحنی رخنه داشته و با افزایش ارتفاع ستون و کاهش غلظت اولیه یون¬های فلزی این میزان افزایش یافته¬است. به علاوه، در بین مدل¬های بررسی شده، مدل¬های توماس و یون- نلسون با داده¬های آزمایشگاهی سازگارترند.