امروزه در کلان شهرها، آلودگی هوا با تار و پود زندگی مدرن در هم آمیخته است. متأسفانه شهر تهران به عنوان یکی از شهرهای بزرگ دنیا از این پدیده مستثنی نیست. یکی از عناصر آلوده کننده هوای شهر تهران گاز co می¬باشد. از آنجا که یکی از معضلات اصلی این شهر تردد زیاد وسایل نقلیه عمومی می¬باشد، وجود این گاز در سطح شهر امری بدیهی است. از این رو در این تحقیق داده¬های مربوط به این گاز در سال 92 از تمام ایستگاه¬های سنجش آلودگی هوا جمع¬آوری شده و پس از پردازش داده¬ها، چگونگی پهنه¬بندی این آلاینده در سطح شهر مورد بررسی قرار گرفته است. در این بررسی از روش¬های درون¬یابی وزن¬دهی معکوس فاصله ، تابع پایه شعاعی و کریجینگ (ساده، عادی و معمولی) استفاده شده است. در این تحقیق با ایجاد نقشه-های gis نسبت به مدیریت داده های زیست محیطی حاصله از ایستگاه¬های اندازه¬گیری آلودگی هوا در مناطق مختلف شهر تهران اقدام گردیده است و راه¬های کنترل این گاز سمی بررسی شده است. براساس بررسی صورت گرفته خطای rmse برای همه ی روش های درون یابی بالا می باشد. علت این امر می تواند به چیدمان ایستگاه های نمونه برداری و چگالی کم چاه¬های نمونه برداری در پایش آلودگی هوای شهر تهران دانست. بررسی¬های عددی روش¬های درون¬یابی مد نظر نشان داد که میزان حساسیت روش درون¬یابی وزن¬دهی معکوس فاصله به توان برابر با 23/11 و به همسایگی و نوع همسایگی به ترتیب برابر با 76/4% و 12/2% است. در روش درون¬یابی تابع پایه شعاعی، میزان حساسیت روش به نوع تابع استفاده شده در درون¬یابی برابر با 46/23% است. میزان حساسیت روش دورن¬یابی کریجینگ به روش نرمال¬سازی برابر با 39/1% و به روش حذف روند، تابع کرنل، تعداد همسایگی و نوع همسایگی به ترتیب برابر با 51/34، 35/1، 5421/4 و 024/5 درصد است. لذا در استفاده از روش¬های درون-یابی بهتر است به بهینه¬سازی المان¬ها موثر بیشتر دقت شود. نتایج نقشه¬های پهنه¬بندی شده نشان از این داشت که آلودگی مراکز شهر تهران بیشینه می¬باشد. این نتایج تقریبا در طول ماه¬های متفاوت مشاهده می¬شد. نتایج کلی این تحقیق گویای این امر است که gis می¬تواند در پویش و مدیریت داده¬های زیست محیطی و بررسی اندر کنش مکانی آلاینده¬های گازی و روند تغییرات میزان آلودگی به عنوان یک مجموعه همراه تصمیم¬گیری های زیست محیطی (ed,ss) مورد استفاده قرار گیرد.