متراکم می تواند راه حل مناسبی برای رفع مشکلات ناشی از عملیات مربوط به ویبراسیون بوده و پرداخت سطحی مناسبی را در پی داشته باشد. برای جلوگیری از جداشدگی و آب انداختن بتن خود تراکم باید از پر کننده یا افزودنی های اصلاح کننده ویسکوزیته استفاده گردد. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی و مقایسه خصوصیات مهندسی بتن های معمولی و خود تراکم حاوی الیاف فولادی و پلی پروپیلن با افزودن موادی همچون میکرو سیلیس، نانو سیلیس و خاکستر پوسته شلتوک برنج می باشد. برای رسیدن به این هدف سیمان با درصدهای مختلف از میکروسیلیس و نانو سیلیس و خاکستر پوسته شلتوک برنج جایگزین شده است و خصوصیات مکانیکی و رئولوژیک این مخلوط ها مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مقاومت خمشی نمونه های بتنی مسلح شده با الیاف فولادی و الیاف پلی پروپیلن در سنین 7 و 28 روز تعیین شده است. همچنین آزمونهای متفاوتی همچون اسلامپ بر روی بتن های معمولی و جریان اسلامپ و زمان جریان اسلامپ 50 سانتی متر بر روی بتن خود تراکم جهت بررسی خصوصیات رئولوژیک این مخلوط ها انجام شده است.نتایج این تحقیق بیان می کند که الیاف فولادی تاثیر بیشتری نسبت به الیاف پلی پروپیلن در خواص مهندسی بتن معمولی وخودتراکم دارد همچنین افزودن میکروسیلیس در مقایسه با نانوسیلیس و خاکستر پوسته شلتوک برنج تاثیر بهتری در افزایش مقاومت فشاری و کششی در بتن معمولی و خود تراکم دارای الیاف فولادی و پلی پروپیلن از خود نشان می دهد و در مورد افزایش مقاومت خمشی نتایج حاکی از تاثیر بهتر افزودن نانوسیلیس در مقایسه با میکروسیلیس و خاکستر پوسته شلتوک برنج میباشد.با بررسی مقاومت فشاری و کششی و خمشی بتن معمولی وخودتراکم حاوی میکروسیلیس و نانوسیلیس و خاکستر پوسته شلتوک برنج مشاهده شد که بتن معمولی دارای الیاف فولادی و پلی پروپیلن مقاومت فشاری بالاتری نسبت به بتن خودتراکم دارای الیاف فولادی و پلی پروپیلن دارد و همچنین بتن خودتراکم دارای الیاف فولادی و پلی پروپیلن در مقایسه با بتن معمولی دارای الیاف فولادی و پلی پروپیلن مقاومت کششی و خمشی بالاتری دارد.