گوجه¬فرنگی از محصولات مهم کشاورزی است که به دلیل افزایش میزان و تنوع مصرف در سال های اخیر تولید آن افزایش چشم گیری پیدا کرده است. عملیات زراعی نامناسب و خسارات ناشی از حمله آفات، بیماری ها و علف های هرز، از جمله عوامل مهم موثر در کاهش عملکرد گوجه فرنگی در مناطق مختلف می باشند. باکتری¬های بیماری زای گیاهی از جمله باکتری عامل لکه برگی گوجه¬فرنگی (xanthomonas vesicatoria) از عوامل مهم کاهش کمی و کیفی گوجه فرنگی محسوب می شوند. کاربرد آنتی بیوتیک ها، ترکیبات مسی و ارقام مقاوم، از روش های کنترل این باکتری می باشند که هر کدام محدویت های مخصوص خود را دارد. این تحقیق با رویکرد استفاده از روشهای ایمن، سهل الوصول و ارزان در کنترل باکتری، اثر کاربرد عصاره¬های آبی گیاهان دارویی نعناع فلفلی (mentha piperita)، مریم¬گلی (salvia officinalis) و بادرنجبویه (melissa officinalis) را بر کنترل بیماری در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه¬ای با لحاظ طول دوره آلودگی باکتریایی مختلف مورد بررسی قرار داده است. اثر مستفیم بازداری از رشد باکتری توسط عصاره های مذکور روی محیط کشت در آزمایشگاه بیشترین اثر عصاره آبی نعناع فلفلی را بر ممانعت از رشد باکتری را نشان داد. در آزمایشات گلخانه¬ای کاربرد عصاره نعناع فلفلی با تیمارهای دو روز قبل و همزمان با تلقیح باکتری بیشترین کاهش را در شاخص بیماریزایی و بیشترین اثر مثبت را بر شاخص های رشدی و فیزیولوژیکی میزبان داشت. در بررسی های مولکولی برای تعیین مکانیسم اثر در مقاومت القایی حاصل، آنزیم¬های پراکسیداز و بتا- 1و3- گلوکاناز مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان دهنده تاثیر مثبت عصاره ی مورد بررسی بر افزایش فعالیت آنزیم¬های مذکور بود.