ضمانت نامه مستقل پدیده حقوقی نسبتاً جدیدی است که استفاده از آن در دهه 60 میلادی آغاز شد.از ویژگی های بارز این ضمانت نامه "مستقل بودن از قرارداد پایه" است. ضمانت نامه مذکور عقدنامه ای است که از ماهیت ویژه و مختص به خود برخوردار است. از طرفی به دلیل بالا رفتن مبادلات بازرگانی بین کشورها و افزایش میزان انجام پروژه ها توسط پیمانکاران تبعه یک کشور در کشور دیگرو از طرف پیجیده شدن تعهدات طرفین و افزایش ریسک عدم انجام تعهد یا انجام ناقص آن،موجب رواج هرچه بیشتر استفاده از ضمانت نامه های مستقل شده است. ضمانت نامه مستقل که مدت زمان چندان طولانی نیست که در نظام بین المللی و به تبع آن در نظام های حقوق داخلی کشورها جا افتاده است. در بخش بین الملل مقررات اتاق بازرگانی بین الملل و مفرات کنوانسیون سازمان ملل متحد در خصوص ضمانت نامه های مستقل و اعتبارنامه های تضمینی به ضمانت نامه های مستقل اختصاص یافته است. در حقوق ایران نیز لایحه جدید تجارت گامی جدید و موثر در جهت اختصاص دادن مواد قانونی برای ضمانت نامه های مستقل می باشد.