برای اوّلین بار استفاده از مس خالص در ایران به هزاره ششم ق.م بر می گردد. میانه هزاره چهارم پیش از میلاد فرایند گذر از استفاده از مس خالص و ذوب مس خالص به ذوب سنگ معدن مس همراه با عناصر دیگر(آنتیموان، ارسنیک، سرب و نیکل) در محل صورت گرفته بود. استفاده از مس تأثیر قابل توجّهی در توسعه دوره مس و سنگ داشته است. در این زمان در جنوب شرقی ایران، قفقاز و آسیای مرکزی، برای تولید مصنوعات از مسی که با ارسنیک ترکیب شده بود استفاده می کردند. پژوهش در حال حاضر به بررسی تحلیل فلزات محوطه چالتاسیان (هزار اول ق.م ) پرداخته و به منظور رسیدن به درک درستی از تولید تخصصی آلیاژ با محوطه میمنت آباد ( دوره مس سنگی) مورد مقایسه قرار گرفته است. مواد فرهنگی در این پژوهش از مطالعات باستان شناسی میدانی این محوطه ها بدست آمده است. داده های فرهنگی با روش آزمایشگاهی طیف سنجی pixe مورد آزمایش قرار گرفتند. لازم به ذکر است که ارزیابی مقایسه ای از ترکیبات شیمیایی می تواند به تعیین فرآیندهای تولید فلز منجر شود. در نهایت با مقایسه ترکیبات شیمیایی داده های فرهنگی دو دوره به تعیین فرآیند تولید فلز پرداخته شده است.