توسعه اجتماعی از فراگیرترین ابعاد توسعه محسوب می گردد. این بعد از توسعه را یک حوزه میان رشته ای و میان بخشی تجربی می دانند که رفاه مادی و معنوی مردم در همه سطوح جامعه را جستجو می کند و مواردی همچون برآوردن نیازهای اساسی مردم وتوانمند سازی بخشی از جامعه که به دنبال بهبود وضعیت خود هستند. این پژوهش به بررسی وضعیت توسعه اجتماعی در میان شهروندان مناطق شمال و جنوب شهر تهران می پردازد. در این تحقیق با استفاده از متغیرهای کیفیت زندگی، انسجام اجتماعی، احساس امنیت اجتماعی و پایگاه اجتماعی- اقتصادی، به وضعیت توسعه اجتماعی در شهر تهران پرداخته شده است. پژوهش حاضر با روش پیمایش انجام شده است زیرا این روش درجهت پرداختن به متغیرهای تحقیق روش مناسب تری است. جامعه آماری تحقیق شهروندان 18 تا50 سال ساکن شهر تهران هستند. نمونه تحقیق 384 نفر از شهروندان دو منطقه3 به عنوان شمال شهر و 18 به عنوان جنوب شهر با شیوه نمونه گیری چند مرحله ای ساده انتخاب شدند. ابزار این پژوهش پرسشنامه می باشد. داده های حاصل نیز از طریق آماره های توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اندیافته های به دست آمده نشان می-دهند که متغیرهایی که در این تحقیق به عنوان شاخص های توسعه اجتماعی مورد آزمون قرار گرفتند از یک منطقه تا منطقه دیگر متفاوت است و مهم تر اینکه در منطقه 3 بیشتر از منطقه 18 می باشد و نیز متغیر اصلی تحقیق که توسعه اجتماعی است و با استفاده از متغیرهای فوق بررسی شد در منطقه 3 بیشتر از منطقه 18 بوده است. بنابراین نتایج تحقیق نشان می دهد شهر تهران از نظر توسعه اجتماعی در وضعیت نا متعادل و ناهمگونی قرار دارد و این امر توجه برنامه ریزان را می-طلبد تا در مسیر توسعه همه جانبه گام بردارند