این پژوهش با هدف مقایسه سلامت روانی وکیفیت زندگی سالمندان بهره مند از موسیقی درمانی با سالمندان عادی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را 200 نفر از سالمندان مرکز جهاندیدگان شیراز تشکیل دادند که از بین آنان 40 نفر سالمند بهره مند از موسیقی درمانی و40 نفر از سالمندان عادی بودند. این افراد با شیوه نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به وسیله مقیاس های سلامت روانی وکیفیت زندگی وموسیقی در مانی اطلاعات مورد نیاز پژوهش گردآوری شد. در این مطالعه ازپرسشنامه scl90-r(سلامت روانی) وپرسشنامهsf36(کیفیت زندگی) وt مستقل دونمونه ای برای پاسخ به سوالات وفرضیات پژوهش استفاده گردید. نتایج نشان دادکه سالمندان بهره مند از موسیقی درمانی از سلامت روانی وکیفیت زندگی بیشتری نسبت به سالمندان عادی برخوردار بوده وهمچنین بین سلامت روانی وکیفیت زندگی سالمندان بهره مند از موسیقی درمانی با سالمندان عادی تفاوت معناداری وجود دارد.