هدف از این پژوهش تعیین ویژگی های روانشناختی والدین کودکان آزار دیده هیجانی بود. روش پژوهش توصیفی و نمونه ی این پژوهش شامل 31 نفر از والدین دانش آموزان دختر آزار دیده هیجانی مقطع متوسطه اول بود که به صورت در دسترس از میان کلیه والدین دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول )راهنمایی سابق) شهر تهران در سال تحصیلی 93_92 انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها، پرسشنامه آزار هیجانی نوروزی(1391) و آزمون شخصیت چند وجهی مینه سوتا (mmpi-2) بود.برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمارتوصیفی استفاده شد. نتایج نشان می داد که ویژگی های روانشناختی والدین آزار گر هیجانی با والدین غیر آزارگر هیجانی تفاوت دارد. در میان میانگین مقیاس های بالینی والدین آزار گر هیجانی ، افسردگی با بالاترین میزان 35/65 و بعد از آن پارانویا با میانگین 83/63 قرار داشتتند.همچنین 48 % از والدین آزارگر هیجانی در مقیاس افسردگی و 48 % از آنها در مقباس پارانویا، نشانه هایی در حد بالینی داشتند. میانگین نمرات والدین غیر آزارگر در تمام مقیاس های بالینی کمتر از میانگین نمرات والدین آزارگر هیجانی بود. با توجه به یافته های این پژوهش مبنی بر تفاوت ویژگی های روانشناختی والدین آزارگر هیجانی با والدین غیر آزارگر هیجانی و نقش این ویژگی ها در وقوع آزار هیجانی، تدوین مداخلات مربوط به کودکان آزار دیده هیجانی برای کاهش پیامد های منفی آن بر آنها و مداخلات مربوط به والدین برای جلوگیری از ادامه آزار هیجانی توسط آنها پیشنهاد می شود.