بتن معمولی که از سیمان پرتلند و سنگدانه های طبیعی ساخته شده دارای عیوب عمدهای می باشد که مهمترین آن فرآیند متراکم کردن آن می باشد. متراکم کردن بتن جدا از در بر داشتن هزینه زیاد و نیاز به نیروی کار ماهر باعث ایجاد آلودگی صوتی می گردد. به منظور حل این مشکل بتن خودمتراکم پای به عرصه ظهور نهاد. بتن خود متراکم سبک نوع جدیدی بتن می باشد که با وزن خودش و بدون نیاز به نیروی خارجی (لرزاننده ها) متراکم شود و جرم حجمی آن کمتر از 2000 کیلو گرم بر متر مکعب است. با دست یابی به چنین بتنی ضمن کاهش هزینه و مشکلات اجرا وزن سازه را کاهش می دهد. هدف این پژوهش اولا طراحی و ساخت بتن خود متراکم می باشد (براورده کردن تمام معیارهای بتن خود متراکم در فاز خمیری)، دوما سبک باشد (جرم حجمی کمتر از 2000 کیلو گرم بر متر مکعب) و سوما مقاومت فشاری 28 روزه آن بیش از 25 مگا پاسکال گردد. در ابتدا با ساخت و بررسی طرح های مختلف بر پایه اصول تجربی، طرح اختلاط مناسب بتن خودمتراکم سبک (طرح پایه) طراحی شد. بعد از دست یابی به بتن خودمتراکم سبک با تغییر عوامل مختلف (شامل مقدار ماسه و شن، درصد میکروسیلیس، دانه بندی سبکدانه و نوع پرکننده)، تاثیر عوامل فوق بر روی خصوصیات گوناگون فاز خمیری و سخت شده بررسی و تحلیل شد. برای طرح اختلاط های منتخب، آزمایش های فاز خمیری شامل آزمایش جریان اسلامپ، آزمایشجعبه ال،آزمایش قیف وی و ازمایش های بتن سخت شده شامل مقاومت فشاری، مقاوت خمشی، جذب آب و انقباض انجام شد. باتوجه به بررسی آزمایشگاهی بر طرح هایی منتخب، نتایج زیر در مجموع حاصل شد: ? تمام طرح ها ضوابط بتن خودتراکم را دارند. ? تغییر نوع پرکننده نشان داد پودر سنگ نسبت به میکروسیلس پرکننده مناسب تری است. ? کاهش ماسه و افزایش شن نه تنها خواص فاز خمیری را نامطلوب می کند، بر خصوصیت بتن سخت شده نیز اثر منفی دارد. ? افزایش مایکروسیلیس و کاهش سیمان در بهبود خواص خمیری مشهود است، ولی مقاوت بتن را کاهش می دهد. ? دانه بندی سبک دانه تاثیر قابل ملاحظه ای بر مشخصات بتن دارد به گونه ای که کاهش قطر سبک دانه هم خواص فاز خمیری و هم مقاومت بتن را بهبود می دهد. بتن معمولی که از سیمان پرتلند و سنگدانه های طبیعی ساخته شده دارای عیوب عمدهای می باشد که مهمترین آن فرآیند متراکم کردن آن می باشد. متراکم کردن بتن جدا از در بر داشتن هزینه زیاد و نیاز به نیروی کار ماهر باعث ایجاد آلودگی صوتی می گردد. به منظور حل این مشکل بتن خودمتراکم پای به عرصه ظهور نهاد. بتن خود متراکم سبک نوع جدیدی بتن می باشد که با وزن خودش و بدون نیاز به نیروی خارجی (لرزاننده ها) متراکم شود و جرم حجمی آن کمتر از 2000 کیلو گرم بر متر مکعب است. با دست یابی به چنین بتنی ضمن کاهش هزینه و مشکلات اجرا وزن سازه را کاهش می دهد. هدف این پژوهش اولا طراحی و ساخت بتن خود متراکم می باشد (براورده کردن تمام معیارهای بتن خود متراکم در فاز خمیری)، دوما سبک باشد (جرم حجمی کمتر از 2000 کیلو گرم بر متر مکعب) و سوما مقاومت فشاری 28 روزه آن بیش از 25 مگا پاسکال گردد. در ابتدا با ساخت و بررسی طرح های مختلف بر پایه اصول تجربی، طرح اختلاط مناسب بتن خودمتراکم سبک (طرح پایه) طراحی شد. بعد از دست یابی به بتن خودمتراکم سبک با تغییر عوامل مختلف (شامل مقدار ماسه و شن، درصد میکروسیلیس، دانه بندی سبکدانه و نوع پرکننده)، تاثیر عوامل فوق بر روی خصوصیات گوناگون فاز خمیری و سخت شده بررسی و تحلیل شد. برای طرح اختلاط های منتخب، آزمایش های فاز خمیری شامل آزمایش جریان اسلامپ، آزمایشجعبه ال،آزمایش قیف وی و ازمایش های بتن سخت شده شامل مقاومت فشاری، مقاوت خمشی، جذب آب و انقباض انجام شد. باتوجه به بررسی آزمایشگاهی بر طرح هایی منتخب، نتایج زیر در مجموع حاصل شد: ? تمام طرح ها ضوابط بتن خودتراکم را دارند. ? تغییر نوع پرکننده نشان داد پودر سنگ نسبت به میکروسیلس پرکننده مناسب تری است. ? کاهش ماسه و افزایش شن نه تنها خواص فاز خمیری را نامطلوب می کند، بر خصوصیت بتن سخت شده نیز اثر منفی دارد. ? افزایش مایکروسیلیس و کاهش سیمان در بهبود خواص خمیری مشهود است، ولی مقاوت بتن را کاهش می دهد. ? دانه بندی سبک دانه تاثیر قابل ملاحظه ای بر مشخصات بتن دارد به گونه ای که کاهش قطر سبک دانه هم خواص فاز خمیری و هم مقاومت بتن را بهبود می دهد. بتن معمولی که از سیمان پرتلند و سنگدانه های طبیعی ساخته شده دارای عیوب عمدهای می باشد که مهمترین آن فرآیند متراکم کردن آن می باشد. متراکم کردن بتن جدا از در بر داشتن هزینه زیاد و نیاز به نیروی کار ماهر باعث ایجاد آلودگی صوتی می گردد. به منظور حل این مشکل بتن خودمتراکم پای به عرصه ظهور نهاد. بتن خود متراکم سبک نوع جدیدی بتن می باشد که با وزن خودش و بدون نیاز به نیروی خارجی (لرزاننده ها) متراکم شود و جرم حجمی آن کمتر از 2000 کیلو گرم بر متر مکعب است. با دست یابی به چنین بتنی ضمن کاهش هزینه و مشکلات اجرا وزن سازه را کاهش می دهد. هدف این پژوهش اولا طراحی و ساخت بتن خود متراکم می باشد (براورده کردن تمام معیارهای بتن خود متراکم در فاز خمیری)، دوما سبک باشد (جرم حجمی کمتر از 2000 کیلو گرم بر متر مکعب) و سوما مقاومت فشاری 28 روزه آن بیش از 25 مگا پاسکال گردد. در ابتدا با ساخت و بررسی طرح های مختلف بر پایه اصول تجربی، طرح اختلاط مناسب بتن خودمتراکم سبک (طرح پایه) طراحی شد. بعد از دست یابی به بتن خودمتراکم سبک با تغییر عوامل مختلف (شامل مقدار ماسه و شن، درصد میکروسیلیس، دانه بندی سبکدانه و نوع پرکننده)، تاثیر عوامل فوق بر روی خصوصیات گوناگون فاز خمیری و سخت شده بررسی و تحلیل شد. برای طرح اختلاط های منتخب، آزمایش های فاز خمیری شامل آزمایش جریان اسلامپ، آزمایشجعبه ال،آزمایش قیف وی و ازمایش های بتن سخت شده شامل مقاومت فشاری، مقاوت خمشی، جذب آب و انقباض انجام شد. باتوجه به بررسی آزمایشگاهی بر طرح هایی منتخب، نتایج زیر در مجموع حاصل شد: ? تمام طرح ها ضوابط بتن خودتراکم را دارند. ? تغییر نوع پرکننده نشان داد پودر سنگ نسبت به میکروسیلس پرکننده مناسب تری است. ? کاهش ماسه و افزایش شن نه تنها خواص فاز خمیری را نامطلوب می کند، بر خصوصیت بتن سخت شده نیز اثر منفی دارد. ? افزایش مایکروسیلیس و کاهش سیمان در بهبود خواص خمیری مشهود است، ولی مقاوت بتن را کاهش می دهد. ? دانه بندی سبک دانه تاثیر قابل ملاحظه ای بر مشخصات بتن دارد به گونه ای که کاهش قطر سبک دانه هم خواص فاز خمیری و هم مقاومت بتن را بهبود می دهد. بتن معمولی که از سیمان پرتلند و سنگدانه های طبیعی ساخته شده دارای عیوب عمدهای می باشد که مهمترین آن فرآیند متراکم کردن آن می باشد. متراکم کردن بتن جدا از در بر داشتن هزینه زیاد و نیاز به نیروی کار ماهر باعث ایجاد آلودگی صوتی می گردد. به منظور حل این مشکل بتن خودمتراکم پای به عرصه ظهور نهاد. بتن خود متراکم سبک نوع جدیدی بتن می باشد که با وزن خودش و بدون نیاز به نیروی خارجی (لرزاننده ها) متراکم شود و جرم حجمی آن کمتر از 2000 کیلو گرم بر متر مکعب است. با دست یابی به چنین بتنی ضمن کاهش هزینه و مشکلات اجرا وزن سازه را کاهش می دهد. هدف این پژوهش اولا طراحی و ساخت بتن خود متراکم می باشد (براورده کردن تمام معیارهای بتن خود متراکم در فاز خمیری)، دوما سبک باشد (جرم حجمی کمتر از 2000 کیلو گرم بر متر مکعب) و سوما مقاومت فشاری 28 روزه آن بیش از 25 مگا پاسکال گردد. در ابتدا با ساخت و بررسی طرح های مختلف بر پایه اصول تجربی، طرح اختلاط مناسب بتن خودمتراکم سبک (طرح پایه) طراحی شد. بعد از دست یابی به بتن خودمتراکم سبک با تغییر عوامل مختلف (شامل مقدار ماسه و شن، درصد میکروسیلیس، دانه بندی سبکدانه و نوع پرکننده)، تاثیر عوامل فوق بر روی خصوصیات گوناگون فاز خمیری و سخت شده بررسی و تحلیل شد. برای طرح اختلاط های منتخب، آزمایش های فاز خمیری شامل آزمایش جریان اسلامپ، آزمایشجعبه ال،آزمایش قیف وی و ازمایش های بتن سخت شده شامل مقاومت فشاری، مقاوت خمشی، جذب آب و انقباض انجام شد. باتوجه به بررسی آزمایشگاهی بر طرح هایی منتخب، نتایج زیر در مجموع حاصل شد: ? تمام طرح ها ضوابط بتن خودتراکم را دارند. ? تغییر نوع پرکننده نشان داد پودر سنگ نسبت به میکروسیلس پرکننده مناسب تری است. ? کاهش ماسه و افزایش شن نه تنها خواص فاز خمیری را نامطلوب می کند، بر خصوصیت بتن سخت شده نیز اثر منفی دارد. ? افزایش مایکروسیلیس و کاهش سیمان در بهبود خواص خمیری مشهود است، ولی مقاوت بتن را کاهش می دهد. ? دانه بندی سبک دانه تاثیر قابل ملاحظه ای بر مشخصات بتن دارد به گونه ای که کاهش قطر سبک دانه هم خواص فاز خمیری و هم مقاومت بتن را بهبود می دهد. بتن معمولی که از سیمان پرتلند و سنگدانه های طبیعی ساخته شده دارای عیوب عمدهای می باشد که مهمترین آن فرآیند متراکم کردن آن می باشد. متراکم کردن بتن جدا از در بر داشتن هزینه زیاد و نیاز به نیروی کار ماهر باعث ایجاد آلودگی صوتی می گردد. به منظور حل این مشکل بتن خودمتراکم پای به عرصه ظهور نهاد. بتن خود متراکم سبک نوع جدیدی بتن می باشد که با وزن خودش و بدون نیاز به نیروی خارجی (لرزاننده ها) متراکم شود و جرم حجمی آن کمتر از 2000 کیلو گرم بر متر مکعب است. با دست یابی به چنین بتنی ضمن کاهش هزینه و مشکلات اجرا وزن سازه را کاهش می دهد. هدف این پژوهش اولا طراحی و ساخت بتن خود متراکم می باشد (براورده کردن تمام معیارهای بتن خود متراکم در فاز خمیری)، دوما سبک باشد (جرم حجمی کمتر از 2000 کیلو گرم بر متر مکعب) و سوما مقاومت فشاری 28 روزه آن بیش از 25 مگا پاسکال گردد. در ابتدا با ساخت و بررسی طرح های مختلف بر پایه اصول تجربی، طرح اختلاط مناسب بتن خودمتراکم سبک (طرح پایه) طراحی شد. بعد از دست یابی به بتن خودمتراکم سبک با تغییر عوامل مختلف (شامل مقدار ماسه و شن، درصد میکروسیلیس، دانه بندی سبکدانه و نوع پرکننده)، تاثیر عوامل فوق بر روی خصوصیات گوناگون فاز خمیری و سخت شده بررسی و تحلیل شد. برای طرح اختلاط های منتخب، آزمایش های فاز خمیری شامل آزمایش جریان اسلامپ، آزمایشجعبه ال،آزمایش قیف وی و ازمایش های بتن سخت شده شامل مقاومت فشاری، مقاوت خمشی، جذب آب و انقباض انجام شد. باتوجه به بررسی آزمایشگاهی بر طرح هایی منتخب، نتایج زیر در مجموع حاصل شد: ? تمام طرح ها ضوابط بتن خودتراکم را دارند. ? تغییر نوع پرکننده نشان داد پودر سنگ نسبت به میکروسیلس پرکننده مناسب تری است. ? کاهش ماسه و افزایش شن نه تنها خواص فاز خمیری را نامطلوب می کند، بر خصوصیت بتن سخت شده نیز اثر منفی دارد. ? افزایش مایکروسیلیس و کاهش سیمان در بهبود خواص خمیری مشهود است، ولی مقاوت بتن را کاهش می دهد. ? دانه بندی سبک دانه تاثیر قابل ملاحظه ای بر مشخصات بتن دارد به گونه ای که کاهش قطر سبک دانه هم خواص فاز خمیری و هم مقاومت بتن را بهبود می دهد.