هدف این پژوهش بررسی تاثیرات آموزش راهبردهای فراشناختی شنیداری و منبع کنترل فراگیرندگان بر روی مهارت درک مطلب شنیداری دانشجویان زبان انگلیسی میباشد. به همین منظور از میان 151 دانشجوی مترجمی زبان انگلیسی در دانشگاه زنجان و دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) 100 دانشجو با سطح زبانی متوسط انتخاب شدند. انتخاب این دانشجویان بر اساس نمرات کسب شده ی آنها در آزمون تعیین سطح آکسفورد بود که در نتیجه ی آن 51 نفر که در سطوح مبتدی و یا پیشرفته بودند حذف شدند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه (گروه تجربی و گروه کنترل) 50 نفره تقسیم شدند. گروه تجربی 10 جلسه آموزش شامل 10 قسمت از راهبردهای فراشناختی شنیداری را بر اساس روش calla (روش یادگیری زبان به صورت آکادمیک و ذهنی) از اوملی و شمو(1986) و روش دوره ای هولدن (2004) را گذارندند.. برای اطمینان از همگن بودن هر دو گروه malq (پرسشنامه ی آگاهی فراشنختی شنیداری) و پرسشنامه ی راتتر برای تعیین منبع کنترل را کامل کرده و همچنین امتحان مقدماتی (پیش آزمون) درک مطلب شنیداری را گذراندند. بعد از گذرندان دوره های آموزشی امتحان درک مطلب شنیداری دوم (پس آزمون) را نیز گذراندند. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش راهبردهای فراشناختی شنیداری تاثیر مثبتی بر درک مطلب شنیداری دانشجویان زبان انگلیسی و به ویژیه دانشجویان با منبع کنترل درونی دارد. بنابراین منبع کنترل درونی به عنوان عامل موثر در بهبود توانایی درک مطلب شنیداری دانشجویان زبان انگلیسی شناخته می شود. علاوه بر این، مشخص شد که دانشجویان مذکر با منبع کنترل درونی عملکرد بسیار بهتری نسبت به دانشجویان مونث با منبع کنترل درونی در پس آزمون داشتند. اما تفاوتی در بین دانشجویان مونث و مذکر که منبع کنترل بیرونی داشتند یافت نشد