از سال 1990‏، جایگاه مدیریت ریسک در بانک های تجاری و سرمایه گذاری به سرعت رشد یافت. مجمو‎عه ای از ورشکستگی ها و زیان ها در بانکداری‏، مانند ورشکستگی بانک بارینگز‎ در سال 1995‏، اهمیت مدیریت ریسک را برای مدیران بانک ها و سهام داران آن ها پررنگ تر کرد. بانک ها‏، بخش تخصصی مدیریت ریسک را راه اندازی کردند. این بخش شامل هر دو حوزه اندازه گیری و مدیریت ریسک بود. بخش مدیریت ریسک بانک ها از طریق تابع ارزش افزوده می تواند در مدیریت‏ ریسک‏، درک ماهیت سود و زیان و در جهت کمک به افزایش بازگشت سرمایه موثر باشد. یکی از ابزارهای اصلی مدیریت ریسک‏، ارزش در معرض ریسک‏، ‎var است. ارزش در معرض ریسک‏، معیاری کمی است و به منظور اندازه گیری در معرض ریسک قرارگرفتن موسسه به کار می رود. تیل گولدیمان را می توان مبدع واژه ارزش در معرض ریسک به حساب آورد. در اواخر 1980 وی مدیر بخش تحقیقات در بانک جی پی مرگان بود. ‎‎ ‎‎ ‎ قبل از سال 1999‏، توابع مفصل وارد مباحث اقتصاد نشده بوده است. بعد از آن‏، این توابع در مقالات اقتصادی مورد توجه قرار گرفت. هورلیمان‎ ‎ و مندس و ‎لیل‎ موضوع برازش توابع توزیع چند متغیره روی داده های اقتصادی را مورد بررسی قرار دادند. کوستته‎‎‎ ‏‏، مندس و مورتتی‎‎ و مندس و دسوزا‎ مسئله محاسبه ریسک های اقتصادی با استفاده از توابع مفصل را بیان کرده اند. در این رساله به ویژگی ها و روش های محاسبه ارزش در معرض ریسک خواهیم پرداخت. در فصل اول‏، برخی از تعاریف اولیه ی موردنیاز در فصل های بعدی‏، آورده شده است. در فصل دوم‏، به بررسی توابع مفصل‏، مفصل آمیخته‏، مفصل ارشمیدوسی و ضرایب همبستگی از قبیل‏، ضریب همبستگی اسپیرمن‏، کندال و ضریب وابستگی دمی پایین و بالا می پردازیم. در فصل سوم‏، ویژ گی های ارزش در معرض ریسک تک متغیره و چند متغیره مورد مطالعه قرار گرفته است و در نهایت‏، در فصل چهارم‏، محاسبه ارزش در معرض ریسک با استفاده از توابع مفصل ارشمیدوسی و رفتار ارزش در معرض ریسک و همچنین روش های محاسبه ارزش در معرض ریسک با استفاده از توابع مفصل مورد بررسی قرار گرفت. از داده های نرخ ارز بانک های آمریکا و آلمان در نرم افزار آماری ‎r‎ برای محاسبه این روش ها مورد استفاده قرار گرفت.