در این پروژه ما قابلیت روش آنالیز مستقیم جیوه (dma) را برای به کار گیری در تعیین مقدار جیوه در واکسن ها را مورد بررسی قرار دادیم. این روش یک روش کاملا اختصاصی است و ترکیبات موجود در ماتریکس واکسن که مهمترین آنها آلومینیوم می باشد در این واکنش تداخلی در جهت افزایش کاذب و یاکاهش کاذب مقدار جیوه ایجاد نمی کنند. به دلیل این اختصاصی بودن (specificity) نتایج حاصل از آن کاملا قابل اعتماد و صحیح (accurate) می باشند. خطی بودن (linearity) ارتباط بین غلظت جیوه و پاسخ دستگاه در محدوده عملکرد دستگاه که تا غلظت 66 نانو گرم می باشد تایید شد. با توجه به این که مقادیر جیوه موجود در نمونه های واکسن بسیار بالا است اساسا تعیین کمترین حد قابل اندازه گیری (limit of quantification= loq) و کمترین حد قابل شناسایی (limit of detection=lod) موضوعیت ندارند. پارامترهای دقت (precision) شامل تکرار پذیری (repeatability) و دقت بینابینی(intermediate precision) مورد بررسی قرار گرفت. و نتایج حاصله در این آزمایشگاه نشاندهنده مقبولیت تکرار پذیری زیر 5 درصد و دقت بینابینی زیر 6 درصد می باشد. با احراز اعتبار روش، تعداد 83 نمونه واکسن هپاتیت بی و dt و dtp در مهرماه 29 دریافت گردید و از لحاظ مقدار جیوه بررسی شدند و کلیه نتایج حاصله حاکی از وجود مقادیر مجاز جیوه در واکسن های مصرفی در کشور می باشند.

امروزه با معرفی انواع داروهای مکمل استفاده از این ترکیبات از جمله فرآوره هایی با منشأ دریایی مانند مکمل های رژیمی حاوی ترکیبات غضروف ساز مثل شارک کارتیلژ افزایش یافته است. با توجه به آلودگی آب ها به انواع پسماندهای حاوی فلزات سنگین مثل سرب، آرسنیک، جیوه و کادمیوم در اثر ورود ضایعات صنعتی این مکمل ها هم می توانند باتوجه به منشأ دریایی خود حاوی آلودگی هایی باشند و باتوجه به تأثیرات منفی این فلزات بر روی ارگان های مختلف بدن و مشکلات و بیماری های ناشی از تجمع این فلزات در بدن انسان، نیاز به یک روش ساده، دقیق و معتبر و سریع برای ارزیابی مکمل های موجود در بازار دارویی کشور از نظر وجود این فلزات می باشد. در این مطالعه می خواهیم با تکنیک ها و روش های مختلف جذب اتمی این فلزات را در این فرآورده ها اندازه گیری کنیم.