جامعه پذیری یا اجتماعی شدن یعنی همنوایی فرد با ارزشها، هنجارها و نگرش های گروهی و اجتماعی است و دارای ابعاد و زیر شاخه های متعددی چون جامعه پذیری سیاسی، جامعه پذیری دینی، جامعه پذیری جنسیت، جامعه پذیری سازمانی و ... می باشد. جامعه پذیری با اهداف و کارگزاران متعددی انجام می گیرد. مهمترین کارگزاران جامعه پذیری در دنیای امروز، خانواده، رسانه های ارتباطی همگانی صوتی و تصویری، مدارس، مساجد، احزاب سیاسی و ... می باشد. که در کنار هم به جامعه پذیری فرد کمک می کنند. تحقیق حاضر در صدد بررسی تاثیر رسانه های ارتباط تصویری بر جامعه پذیری دانش آموزان دبیرستانی (پایه سوم و چهارم) شهر کوهدشت در سال تحصیلی 1393-1392 می باشد، البته تلاش شده است تاثیر عوامل و متغیرهای دیگری چون پایگاه اجتماعی- اقتصادی به صورت ذهنی و عینی، سن دانش آموزان، جنس و پایه تحصیلی بررسی شود. روش تحقیق پیمایشی و تکنیک جمع آوری اطلاعات پرسشنامه می باشد. چارچوب نظری این پژوهش براساس نظریه لوازم کارکردی نظامهای اجتماعی تالکوت پارسونز و نظریه کاشت جرج گربنر و نظریه تعلیم اجتماعی و مدل سنجش دینداری گلارک و استارک بنا شده است. در این تحقیق از شیوه ی نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شده و حجم نمونه ی مورد مطالعه 384 نفر می باشد. مراحل آماری آن با استفاده از نرم افزار spss v.16 انجام شده است. نتایج نشان داد که از مجموع عوامل مطرح شده متغیرهای پایگاه اجتماعی- اقتصادی (بعد عینی و ذهنی)، نوع رسانه، جنست و ... بر جامعه پذیری دانش آموزان دبیرستانی تأثیرگذار هستند.