نام پژوهشگر: رقیه پرچیانلو
فریبا عسگری رامین کیامهر
توجه به مسئله اکوتوریسم به عنوان یکی از شاخه های مهم گردشگری و صنعتی نوپا و موثر که اقتصاد جهانی را معطوف خود ساخته است،از موضوعات جدیدی است که در سال های اخیر مورد برنامه ریزان و سیاست گذاران و نیز حامیان محیط زیست قرار گرفته است. هدف کلی این پژوهش ارزیابی توان بوم شناختی منطقه حفاظت شده انگوران به منظور توسعه اکوتوریسم می باشد که با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی و با مدل مخدوم و تحلیل سلسله مراتبی به انجام رسید.به منظور رسیدن به اهداف پژوهش از روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است.لازم به ذکر است که در این پژوهش در ابتدا منابع بوم شناختی منطقه مورد شناسایی،تجزیه تحلیل و جمع بندی قرار گرفتند.سپس کلیه لایه های اطلاعاتی در سیستم اطلاعات جغرافیایی رقومی شده وارزیابی توان بوم شناختی منطقه شناسایی گردید. نتایج حاصل از بررسی های انجام گرفته بر روی داده های بوم شناختی با استفاده از مدل خطی مخدوم نشان می دهد که 69/114137 هکتار از منطقه جهت اکوتوریسم متمرکز طبقه یک و 31/84795 هکتاراز سطح منطقه جهت اکوتوریسم گسترده طبقه یک مناسب می باشد،در مقایسه در روش تحلیل سلسله مراتبی نشان داد که 377/18409هکتارازسطح منطقه جهت اکوتوریسم متمرکز طبقه یک و 9146/77235 هکتارجهت اکوتوریسم متمرکز طبقه دو و 00836/19816هکتار طبقه نامناسب جهت اکوتوریسم متمرکز تشخیص داده شد.همچنین 49868/74682هکتارازسطح منطقه جهت اکوتوریسم گسترده طبقه یک و 94779/21751هکتار از سطح منطقه جهت اکوتوریسم گسترده طبقه دو و 85353/19026 هکتار طبقه نامناسب جهت اکوتوریسم گسترده مشخص گردید. در واقع نتایج حاکی از این بود که منطقه حفاظت شده انگوران از توان بالایی جهت توسعه اکوتوریسم برخوردار می باشد.این مطالعه می تواند شروع مناسبی برای یک تحقیق پایه برای رسیدن به اهداف توسعه پایدار باشد.