دیابت ملیتوس یک بیماری متابولیک است که در اثر اختلال در ترشح انسولین و یا کاهش پاسخ دهی به انسولین ایجاد می شود. از دیرباز گیاهان دارویی در درمان بیماری دیابت بکار رفته اند. اما بررسی علمی اثربخشی و عوارض احتمالی آن ها از اهمیت زیادی برخوردار است. مطالعات قبلی نشان داده اند که عصاره آبی الکلی گیاه تلخ بیان (sophora alopecuroides) دارای خاصیت ضد دیابتیک و آنتی اکسیدانی می باشد. برای یافتن مکانیسم این خواص در این مطالعه اثر این عصاره بر پراکسیداسیون لیپیدی درگلبول های قرمز خون و میزان بیان ژن ناقل سدیم - گلوکز (sglt1) در ژژنوم موش های دیابتی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور با تزریق استرپتوزوتوسین stz)) mg/kg i.p 60 در موش های صحرایی نر دیابت نوع i القا شد. 7 روز بعد از تزریق stz، موش هایی که گلوکز خون ناشتا آنها بیش از mg/dl 300 بود دیابتی محسوب و به 2 گروه تقسیم شدند وعصاره را با دوز mg/kg 300 و 0/5میلی لیتر آب مقطر(حلال عصاره) به مدت 14 روز به روش گاواژ دریافت نمودند. در پایان 14 روز، بعد از بیهوشی کامل حیوانات خونگیری انجام شد. و مـیـزان مالون دی آلدهید (mda) به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی در گـلـبـول هـای قـرمـز خـون تعیین شد. همچنین نمونه هایی از ژژنوم روده کوچک جهت استخراج rna و بررسی بیان ناقل سدیم – گلوکز به روش real time pcr جدا و به کار گرفته شد. نتایج بدست آمده از پراکسیداسیون لیپیدی نشان داد که میزان mda در سلول های قرمز خون در موش های دیابتی نسبت به موش های سالم افزایش معنی-داری یافت p<0.01)، 0/58 ±4/89 vs. 11.0±2/64( و تجویز عصاره با دوز mg/kg300 به مدت 14 روز باعث کاهش معنی دار میزان mda نسبت به موش¬های دیابتی شد p<0.05)، 0/12± 3/12 vs. 0/58±4/89) (.همچنین بررسی میزان بیان ژن نشان داد که، بیان ژن sglt1 در موش های دیابتی نسبت به نرمال افزایش یافت ولی این افزایش معنی دار نبود همچنین تیمار موش های دیابتی با عصاره بیان ژن را نسبت به گروه دیابتی کاهش داد ولی این کاهش معنی دار نبود. بنابراین عصاره آبی الکلی s. alopecuroides دارای خاصیت آنتی لیپیدپراکسیداتیو می باشد و کاربرد آن در موش¬های دیابتی به مدت 14 روز بر میزان بیان ژن ناقل سدیم-گلوکز در ژژنوم اثر معنی داری نداشت.

پروتئازها از جمله مهم¬ترین آنزیم¬های صنعتی هستند که حدود 65% از بازار جهانی آنزیم های صنعتی و حدود 25% از تولید کل آنزیم ها را به خود اختصاص داده¬اند. پروتئازها در صنایع مختلف از جمله افزودنی شوینده ها، تیمار فاضلاب، بازیافت نقره و در صنایع غذایی، چرم¬سازی، بازیافت نقره از فیلم های عکس برداری با اشعه ایکس و داروسازی کاربرد دارند. در این تحقیق باکتری مولد آنزیم پروتئاز از پساب کارخانه شیر پگاه کرمان جداسازی شد. ایجاد هاله در اطراف کلنی¬های رشد کرده در محیط حاوی کازئین آگار (2%) نشانگر فعالیت پروتئولیتیک می¬باشد. بالاترین فعالیت پروتئازی متعلق به سویه byk27 بوده و از لحاظ بیوشیمیایی و مولکولی (توالی-یابی ژن 16sr rna) شناسایی شد کهchryseobacterium indologenes می¬باشد. پروتئاز تولیدی توسط این سویه در سه مرحله رسوب گذاری با آمونیوم سولفات، دیالیز در بافر 10mm tris-hcl و کروماتوگرافی تعویض یونی q-سفاروز به طور نسبی خالص شد. میزان فعالیت پروتئازی با استفاده از روش زایموگرافی مورد تایید قرار گرفت. محیط کشت باکتریchryseobacterium indologenes byk27 برای تولید انزیم پروتئاز با روش تاگوچی بهینه¬سازی شد. محیط بهینه حاوی گلوکز (1%)، عصاره مخمر (0/06%)، nacl (0/01%)، mgso4 (0/01%)، k2hpo4 (0/2%) و منبع نیتروژن معدنی nh4cl ((0/5% w/v در دمای 40˚c و ph 9 به دست آمد. میزان تولید آنزیم پروتئاز در محیط بهینه 63% و میزان رشد باکتری در محیط بهینه 25% افزایش یافت. این آنزیم دارای بیشترین فعالیت در دمای 40°c و ph 8 و بیشترین پایداری در دمای 40°c و ph 8-9 بود. یون k+، حلال آلی 2-مرکاپتواتانول، سورفاکتانت triton x100 و شوینده تجاری تاژ باعث افزایش فعالیت و پایداری فعالیت پروتئازی شدند. آنزیم پروتئاز تولید شده در غلظت شوری 1% بیشترین فعالیت و 90% از پایداری خود را حفظ کرده است. هدف از این پژوهش استفاده صنعتی از آنزیم پروتئاز است و این نتایج خاطرنشان می¬سازد که این آنزیم قابلیت استفاده در بیوتکنولوژی از جمله در صنایع شوینده و سنتز ترکیبات با ارزش را دارا است.

دیابت، سلول های بتا، تمایز، انسولین، سلول های بنیادی پالپ دندان انسان

گاز خردل (سولفور موستارد) از گروه سلاحهای شیمیایی تاول زا است. علیرغم دانش کافی در مورد آثار پاتولوژیک ناشی از مواجهه با گاز خردل، مکانیسم دقیق مولکولی عملکرد این گاز هنوز به درستی مشخص نیست. micrornaها مولکولهای rnaی غیر کدکننده ای هستند که بسیاری از مسیرهای مهم سلولی را تنظیم می نمایند. در این مطالعه، پروفایل بیانی 739 microrna، در نمونه ی سرم 43 مصدوم شیمیایی و 27 نمونه کنترل تعیین شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار genesis، 61 microrna را که تغییرات بیانی معنی داری در گروه بیمار نسبت به گروه کنترل داشتند را مشخص کرد(p-value<0.05). نتایج این مطالعه نشان داد که پروفایل بیانی microrna در مصدومین شیمیایی، نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری را نشان می دهد و برخی از micrornaهای به دست آمده، قادر به تفکیک گروههای مختلف بیماران می باشد. مطالعات بیوانفورماتیکی بر روی پروفایل بیانی به دست آمده در بیماران به همراه بررسی عملکرد مسیرهای پیری، senescence و توقف چرخه سلولی را به عنوان مسیرهای اصلی تغییریافته در این بیماری مشخص کرد.