با افزایش روزافزون ساخت بناها،جاده ها،راه آهن و غیره در مناطق کوهستانی و نا هموار، لزوم پایدار سازی شیب های طبیعی و مصنوعی بیشتر مورد اهمیت قرار گرفته است. روش های متعددی جهت پایدارسازی شیب ها وجود دارد که در تمامی آن ها هدف افزایش نیرو های مقاوم در مقابل نیرو های محرک ودر نتیجه افزایش ضریب اطمینان میباشد.در این تحقیق اثر متغییرهای مختلف بر پایداری شیروانی های مسلح شده توسط ژئوگرید و گابیون، توسط مدل سازی عددی با نرم افزار plaxis 2d بررسی گردیده است. هندسه ی مدل اجزاء محدود آنالیز شده شامل یک خاکریز احداث شده برای ساخت یک بزرگراه 4 خطه در هر جهت با عرض هر خط 625/3 متر و عرض پیاده رو یک متر می باشد. به منظور اثر دادن بار ماشین های عبوری از بزرگراه بر خاکریز احداث شده از بار کامیون استاندارد نشریه 139 استفاده شده است. ژئوگرید مورد استفاده در این تحقیق از نوع ژئوگرید تک محوره می باشد. برای مدل سازی اجزاء محدود سبد گابیون از المان plate در نرم افزار plaxis 2d استفاده شده است. متغییرهایی که در این قسمت به آنالیز حساسیت آنها پرداخته شده شامل: تعداد لایه های ژئوگرید، طول لایه ژئوگرید، تغییر در چسبندگی خاک مسلح شده با ژئوگرید، تغییر در زاویه اصطکاک خاک مسلح شده با ژئوگرید، طول المان گابیونی، تغییر در چسبندگی خاک مسلح شده با گابیون، تغییر در زاویه اصطکاک خاک مسلح شده با گابیون و اثر استفاده همزمان از ژئوگرید و گابیون برای مسلح سازی هستند. یکی از نتایج این تحقیق نشان داده است که استفاده همزمان گابیون و ژئوگرید برای مسلح سازی خاکریز موجب افزایش ضریب اطمینان پایداری نسبت به زمانی که از این المان ها به صورت منفرد استفاده شده می گردد. در این حالت افزایش طول سبد گابیون بعد از طول 4 متر، تأثیری بر ضریب اطمینان پایداری نخواهد داشت و این طول یک طول بهینه می باشد.