کشتی های نفت کش برای انتقال نفت خام، گاز مایع و سایر محصولات پالایشگاهی مورد استفاده قرارمی گیرند. این کشتی ها بعد از خطوط انتقال نفت، دومین روش مناسب برای جابجایی مقدار عظیمی از نفت خام در سراسر جهان می باشند. در کشور ایران نیز دو شرکت بزرگ کشتیرانی از جمله شرکت ملی نفت کش و شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران ، در این حوزه فعالیت دارند که برای تامین و گسترش خطوط کشتیرانی خود به سراسر جهان سالیانه نیاز به سفارش کشتی های جدید و همچنین نوسازی ناوگان خود را دارند، که به علت عدم تحویل به موقع کشتی ها توسط شرکت های کشتی سازی داخلی، مجبور به سفارش به بازارهای شرق آسیا از جمله چین و کره جنوبی می باشند. در سالهای گذشته چند مورد سفارش ساخت کشتی نفت کش به شرکت های داخلی از جمله شرکت صدرا و شرکت ایزوایکو واگذار گردید ولی بدلیل یکسری مشکلات که به آن اشاره می گردد موفق به تحویل به موقع نشدند و یا بعضا نیمه کاره قرارداد مربوطه لغو گردیده است. عمده مشکلات این تاخیرات که بخشی از آن ناشی از تحریم ها می باشد، اما بخش عمده تر ناشی از چالش های درونی، ضعف زیر ساخت ها، ضعف مدیریتی، اتلاف منابع، عدم تامین به موقع منابع مالی، چالش های منابع انسانی. بیمه وگمرک و تامین به موقع تجهیزات در این حوزه می باشد. در این تحقیق با اولویت بندی چالش های تحویل به موقع پروژه های ساخت نفت کش و ارائه راهکارهایی برای برون رفت از این بحران، سعی می گردد تا با استفاده از تجربیات سایر کشورهای رقیب با نگرش کارشناسانه و تخصصی به حوزه های مختلف پرداخته و استراتژی های مناسب را بررسی و راه توسعه صنعت عظیم کشتی سازی که بدون شک یکی از راه های کاهش بیکاری و ایجاد اشتغال در کشور عزیزمان می باشد را روز به روز هموارتر نمائیم.