انواع مختلف بازخورد معلم به خطاهای زبانی فراگیران ایرانی زبان انگلیسی و تاثیر آن بر میزان پذیرش شکل صحیح خطاها به کوشش آرزو سبحانی هدف اصلی این تحقق بررسی رابطه بین تعداد و انواع مختلف بازخورد به خطاهای زبانی و تأثیر آن بر فراگیری و پذیرش شکل صحیح خطاها در کلاس های زبان انگلیسی فراگیران بزرگسال است. الگوی این تحقیق بر اساس مدل طبقه بندی خطاهای لیستر و راناتا (1997) می باشد. داده های تحقیق شامل 32 ساعت گفتگوهای ردو بدل شده بین معلمان (3 نفر) و دایش آموزان (79 نفر) 3 کلاس بزرگسال زبان انگلیسی می باشد. هر کلاس دو جلسه در هفته، در هر جلسه 105 دقیقه و به مدت 10 هفته برگزار شد. تعامل بین معلم و فراگیران ضبط و روی کاغذ پیاده شد و سپس مطابق مدل لیستر و راناتا (1997) کدگذاری شد. این تحقیق، علاوه بر پرداختن به بازخورد زبانی، به هر نوع رابطه ممکن بین انواع بازخوردهای زبانی ارائه شده توسط معلمان و سطح مهارت فراگیران، و آیا اینکه بازخورد زبانی بر حسب انواع مختلف خطاهای زبان تغییر می کند یا نه نیز پرداخته است. نتایج نشان می دهد که روش بازگویی شکل صحیح خطا پربسامدترین نوع بازخورد زبانی ارائه شده به فراگیران در هر سه سطح ابتدایی، متوسط و پیشرفته بوده است. تکنیک بازخورد زبانی که بیش از همه منتج به پذیرش شکل صحیح شده است که ناشی از اصلاح- فردی است اشاره به قانون زبانی می باشد. استنباط های ارائه شده برای تفاوت در نتایج از منظر محیط کلاس در فصل نتایج بحث شده است.