بیوپسی پرکوتانئوس کبد دارای نقش اساسی در بررسی و ارزیابی افراد دارای بیماری کبدی می باشد. با ظهور روش های تصویربرداری مانند سونوگرافی و سی تی اسکن و کمک گرفتن از آن ها برای انجام بیوپسی به خصوص جهت بررسی ضایعات فوکال کبدی، استفاده از بیوپسی کبد تحت هدایت روش های تصویربرداری جای خود را بیشتر باز کرده است. با توجه به در دسترس تر بودن، کم خطرتر بودن و ارزان تر بودن سونوگرافی نسبت به سی تی اسکن، در این مطالعه بر آن شدیم تا نتایح حاصل از بیوپسی پرکوتانئوس ضایعات فوکال کبدی تحت هدایت سونوگرافی مورد بررسی قرار گیرد. روش اجرای پژوهش: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی همه ی بیماران مشکوک به وجود ضایعه ی فوکال کبدی که در بازه ی زمانی 1380 الی 1392 وجود توده ی solid در آن ها تأیید گردیده و سپس در صورت عدم وجود کنترااندیکاسیون، تحت بیوپسی پرکوتانئوس ضایعه ی مذکور با هدایت سونوگرافی و توسط رادیولوژیست اینترونشنال منفرد قرار گرفته اند، صورت گرفته است. کلیه ی موارد بیوپسی شده توسط سوزن tru-cut بوده و نمونه ها پس از آماده سازی، به آزمایشگاه های پاتولوژی فرستاده می شد. با بررسی نتایج پاتولوژی و نیز شرح حال پیش از بیوپسی بیماران, اطلاعات مورد نیاز گرداوری گردید. یافته ها: از میان 198 بیمار مبتلا به ضایعه ی فوکال کبدی، 77 نفر زن و 121 نفر مرد بودند. در 35.9 درصد (71 بیمار) یک ضایعه ی فوکال منفرد و در 64.1 درصد (127 بیمار) ضایعات فوکال متعدد وجود داشت. کفایت، دقت تشخیصی و نیز حساسیت روش به ترتیب %99.5، %97.47 و %96.97 به دست آمد. آدنوکارسینوم متاستاتیک (%39.9)، کارسینوم هپاتوسلولار(%14.1)، همانژیوم (%13.6)، کارسینوم متاستاتیک (%8.6)، کلانژیوکارسینوم (%5.1) و آبسه (%2.5) شایع ترین ضایعات را به خود اختصاص دادند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از سونوگرافی در بیوپسی ضایعات فوکال کبدی از دقت وحساسیت خوبی برخوردار بوده و با توجه به برتری آن نسبت به سی تی اسکن از نظر هزینه، دسترسی و سهولت، استفاده از آن به عنوان خط اول در بیوپسی ضایعات کبدی پیشنهاد می گردد.