مقدمه: کمردرداز شایعترین شکایات زنان باردار است. کمردرد می تواند سطح فعالیتهای روزمره ی زنان باردار را تحت تاثیر قرار داده، باعث ناتوانی قابل توجه در زندگی زنان باردار گردد. منظور از ناتوانی، اختلال در فعالیتهای روزمره ی زندگی همچون انجام کارهای شخصی، بلند کردن اجسام، راه رفتن، ایستادن، نشستن، خوابیدن، زندگی اجتماعی و مسافرت می باشد. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع کمردرد، ارزیابی شدت و ناتوانی های ناشی از کمردرد در هر یک از سه ماهه های بارداری می باشد. روش کار: از طریق یک مطالعه ی مقطعی، روی514 زن باردار با سن بارداری 4 تا40 هفته، که به سه درمانگاه در شهر تهران مراجعه کرده بودند، انجام شده است. پرسش نامه ی مورد استفاده شامل اطلاعات دموگرافیک، visual analog scale(vas) و پرسش نامهی ناتوانی کمردرد oswetry بود. در این مطالعه رگرسیون لوجستیک و خطی استفاده شده است. p-value کمتر از 05/0 معنادار تعریف شده است. یافته ها: شیوع کمردرد (09/69%) بود. ارتباط معناداری بین سن مادر، سن بارداری، نمای توده ی بدنی، تعداد دفعات بارداری و زایمان، کمردرد مزمن قبلی و کمردرد در بارداری قبلی با میزان oswestry disability index (odi)وجود داشت. میانگینvas 88/10±2/38 و میانگین (odi) 30/18±38/35 بود. بیشترین شدت درد مربوط به سه ماهه ی دوم و بیشترین ناتوانی مربوط به سه ماهه ی سوم بارداری بود.1/77%از زنان باردار دارای کمردرد، از ناتوانی متوسط تا بسیار شدید شکایت داشتند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد، کمردرد فعالیت های روزمره ی عده ی کثیری از زنان باردار را به گونه ای تحت تاثیر قرار داده که منجر به ناتوانی متوسط تا بسیار شدید در آنان شده است.