بلایای طبیعی علی الخصوص زلزله همواره تهدیدی برای فعالیت های بشری محسوب می شده است،که علی رغم پیشرفت های تکنولوژیکی در ابعاد مختلف هم اکنون نیز شاهد خسارات وتلفات این پدیده علی الخصوص در کشورهای در حال توسعه می باشیم.در حالیکه تا چند دهه اخیر دیدگاه ها ونظریات در رابطه با آسیب پذیری ناشی از زلزله صرفا محدود به عوامل کالبدی و فیزیکی بود،در این اواخر دیدگاهها به سمت ترکیبی از عوامل اقتصادی اجتماعی و کالبدی موثر در آسیب پذیری ناشی از زلزله تغییر مسیر داده اند،که این امر بیانگر چند بعدی بودن مساله آسیب پذیری می باشد.در این پژوهش با مد نظر قرار دادن این مهم که شناخت وضع موجود مقدمه برنامه ریزی صحیح تر می باشد وبا استفاده از 4 دسته عوامل کالبدی،جمعیتی،اقتصادی- اجتماعی ودسترسی به کاربریهای ویژه به تحلیل آسیب پذیری اجتماعی ناشی از زلزله در منطقه 1 شهر تبریز پرداخته شده است.در این پژوهش ابتدا با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی به وزندهی معیارها وزیر معیارها پرداخته شده است و در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی پس از تهیه نقشه آسیب پذیری برای هر معیار با استفاده از تکنیک روی هم گذاری وزنی لایه ها به تهیه نقشه نهایی آسیب پذیری پرداخته شده است.نتایج حاکی از آن است که ناحیه 2و در درجه بعدی ناحیه 1 کمترین میزان آسیب پذیری اجتماعی را با توجه به شاخص های انتخابی دارند ودر مقابل ناحیه 5 بیشترین میزان آسیب پذیری اجتماعی را داراست.