پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی به شیوه گروهی بر افزایش خودگشودگی و بهبود کیفیت زندگی زنان تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی شهر میمند فارس است. برای این منظور از میان زنان تحت پوشش کمیته امداد 30 زن به صورت داوطلب انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه گواه و آزمایش تقسیم شدند. پژوهش از نوع نیمه تجربی و شامل پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده است. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه خودگشودگی زناشویی که توسط وارینگ و همکاران، به عنوان یک پرسشنامه ی خود گزارشی کوتاه و صحیح – غلط ساخته شده، و پرسشنامه کیفیت زندگی وکول و بریف که کیفیت زندگی را به صورت کلی می سنجد بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چند متغیری مانکوا استفاده گردید. نتایج مقایسه نمرات پیش آزمون و پس آزمون در گروه آزمایش پس از هفت جلسه آموزش نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی موجب افزایش خودگشودگی و بهبود کیفیت زندگی در گروه آزمایش شده است.که در سطح 001/. معنادار می باشد. بنابراین هر دو فرضیه پژوهش تأیید می گردد. به استناد نتیجه تحقیق حاضر به نظر می رسد برقراری ارتباط درست و صحیح، تاثیر بسزایی بر افزایش خودگشودگی و بهبود کیفیت زندگی زنان دارد و به زوجین کمک می کند تا رضایت از زندگی زناشویی خود را افزایش دهند و با دشواری های ازدواج، سازگار شده و از زندگی زناشویی خود لذت ببرند.