هدف پژوهش حاضر شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر افزایش سهم بندر چابهار در ترانزیت کالا در کشور می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع تحلیلی می باشد. جامعه ی مورد مطالعه را متخصصان و مدیران نهادهای مرتبط با ترانزیت کالا در شهر چابهار تشکیل می دهند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک ahp استفاده شد. برای این منظور با توجه به مصاحبه ازمسولین و کارشناسان مختلف و مطالعه از مقالات مختلف مطالب ،سپس مطالب مهم در امر ترانزیت استخراج ودر بین کارشناسان مرتبط به صورت پرسشنامه ( باز ) تهیه و توزیع شد. پایایی کلی مولفه ها با استفاده از نرم افزار spss محاسبه شد که 886% می باشد. به طور کلی تحلیل ahp نشان داد که اولویت بندی در مقیاس زوجی با بر شمردن دوازده اولویت شاخص مربوط به نقاط قوت، قرار گرفتن بندر چابهار در مسیر کریدرهای ترانزیتی شمال – جنوب با شاخص سازگاری 0877/0 رتبه اول را به خود اختصاص داده که این آیتم به عنوان یک شایستگی در جهت توسعه رقابت پذیری در ترانزیت کالا در بندر چابهار محسوب می.شود. در بحث اولویت شاخص های مربوطه به نقاط ضعف با بررسی شانزده آیتم در بندر چابهار کمبود امکانات و تجهیزات دریایی و بندریبا شاخص سازگاری 0272/0 رتبه اول را بدست آورده است. در بخش شاخص اولویت فرصت ها با بررسی دوازده آیتم داشتن عمق مناسب برای پذیرش کشتی های اقیانوس پیما با شاخص سازگاری 0191/0 رتبه اول را به خود اختصاص داده و در بخش تهدیدات با بررسی هفت شاخص، ضعف ساختاری در پسکرانه های ترانزیتی با شاخص سازگاری 0343/0 رتبه اول را دارا می باشد. و در نهایت پیشنهاداتی به پژوهشگران آتی و مدیران منطقه ارائه شد. کلید واژه ها: شناسایی عوامل موثر، بندر چابهار، ترانزیت کالا.