مقدمه: علی رغم اثرات مثبت سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر توسعه اقتصادی کشورها، اثر این متغیر مهم در توسعه اقتصادی کشورهای عضو اکو و بعضی از کشورهای آسه آن اندک است. لذا باید مطالعات بیشتری در زمینه سرمایه گذاری مستقیم خارجی و عوامل موثر بر آن در جریان تجارت بین المللی این سازمان ها انجام شود. که مطالعه حاضر نیز در امتداد این مهم صورت گرفته است. در این پژوهش نقش بازبودن اقتصادی در درجه اثرگذاری سرمایه گذاری مستقیم خارجی را بر صادرات کشورهای میزبان جهت گزینش راهبرد اقتصادی مناسب مورد بررسی قرار داده ایم. روش بررسی: این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نوع و ماهیّت، توصیفی-تحلیلی است. برای ارزیابی از یک مدل اقتصاد سنجی استفاده شده است. متغیرهای این مدل عبارتند از؛ صادرات، نرخ ارز، سرمایه گذاری داخلی، تولید ناخاص داخلی و متغیر ضربی سرمایه گذاری مستقیم خارجی در باز بودن اقتصاد، که به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از نرم افزار eviews7 استفاده شده است. از آنجایی که متغیرها دارای بعد زمانی (2003 تا 2011) و بعد مکانی می باشد، برای تجزیه و تحلیل آنها از الگوی داده های ترکیبی(پانل دیتا) استفاده شده است. یافته ها: نتایج بیانگر آن است، که متغیرها در گروه های مورد مطالعه تأثیرات متفاوت دارد. متغیر تولید ناخالص داخلی در تمام گروه ها اثر مثبت و معناداری بر صادرات دارد. متغیر ضربی سرمایه گذاری مستقیم خارجی در باز بودن اقتصادی تنها در کشورهای عضو آسه آن اثر مثبت و معناداری بر صادرات دارد. سرمایه گذاری داخلی نیزتنها درآسه آن اثر مثبت و معناداری بر صادرات دارد. حال آن که نرخ ارز در هیچ یک از گروه ها معنادار نیست. نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده، بازبودن اقتصادی تنها در کشورهای آسه آن تاثیر مثبت و موثری در درجه اثرگذاری سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر صادرات دارد و راهبرد توسعه صادرات را در آن کشورها مثبت ارزیابی می کند.