با گسترش سریع فضاهای زیرزمینی و سیستم قطار شهری در مناطق شهری بررسی اندر کنش بین حفاری جدید و تونل موجود اهمیت می یابد. حفاری در نزدیکی تونل ساخته شده تأثیراتی در وضعیت تنش و تغییر شکل تونل موجود خواهد داشت. پیش بینی جا به جایی تونل در اثر حفاری جهت تأمین ایمنی آن ضروری می باشد از این رو در این پایان نامه تغییر شکل و بالاآمدگی تونل موجود به علت ساخت تونل مترو جدید به روش کند و پوش بررسی شده است. تمامی تحلیل ها به صورت سه بعدی با نرم افزار تفاضل محدود flac3d با در نظر گرفتن مشخصات بخشی از خاک تبریز انجام گرفته است. نتایج تحلیل ها نشان می دهد که گودبرداری با فاصله 3/56 متر کف گود از تاج تونل موجود، باعث جابه جایی بیشتر از حد توصیه شده در استاندارد شده که ممکن است ایمنی و پایداری تونل به خطر بیافتد. از اینرو در این تحقیق اثر روش های مختلف جهت کاهش جابه جایی قائم تونل بررسی شده است. با استفاده از ترکیب دو روش jet grouting و soil mixing wall می توان تغییر شکل تونل موجود را محدود کرد بطوری که با افزایش عمق تزریق، تغییر مکان قائم تونل کاهش می یابد. همچنین در نظر گرفتن اثر ترتیب گودبرداری می تواند در کاهش جابه جایی ها مفید باشد. آثار اندرکنش تونل موجود و گودبرداری در مقاطع دور از محل تقاطع تونل و گود کمتر می باشد. با پیشروی گودبرداری، تونل به سمت گود متمایل شده و باربرداری افقی اولیه به باربرداری قائم تبدیل شده و تونل دچار بالازدگی شده و مقدار لنگر خمشی در تاج تونل موجود افزایش می یابد. همچنین مشاهده شد مقدار لنگر خمشی در طرفین تونل، ابتدا افزایش یافته سپس به کمترین مقدار خود می رسد.