هدف تعیین اثر محدودیت جریان خون پیش آماده سازی(ipc) متناوب قبل و هنگام ورزش برروی عوامل فیزیولوژیک دختران ورزشکار بود. 30دختر سالم ورزشکار که سن، قد و وزن آنها به ترتیب (2 ±5/20سال، 7±165 سانتی مترو 4/8 ±28/60کیلوگرم ) بود به صورت داوطلبانه شرکت داشتند؛ و ابتدا تست فزاینده ازهرسه گروه درشرایط نورموکسی به عمل آمد سپس براساس برونده توان حداکثری pmaxبه سه گروه مساوی تقسیم شدند. سه گروه شامل گروه نورموکسی، کاهش خون موضعی قبل تمرین وکاهش خون موضعی هنگام تمرین (n=10) بود. تمرین متناوب به مدت 7 هفته (دوجلسه درهفته، هر جلسه دو نوبت و هر نوبت سه تکرار، کل زمان تمرین32دقیقه) انجام شد؛. آزمونهای عملکردی، جمع آوری نمونه خون و آزمون قدرت عضلات پا در هفته های پایه و هشتم(w8وw0) گرفته شد. ipc برای هر دو گروه کاهش خون موضعی به مدت 7 هفته با استفاده ازیک پروتکل (سه نوبت 5 دقیقه کاهش خون موضعی در هر دو پا با دوره استراحت 5 دقیقه دربین هر نوبت) انجام شد. برای تعیین معنی داری متغیر ها بین سه گروه از anova یک سویه با آزمون تعقیبی lsd و مقایسه تفاوت آماری بین مقادیر پایه و هفته هشتم از آزمون t همبسته استفاده شد(0/05 = ?). تفاوت معنی داری درvo2max ،pmax ، قدرت عضلانی پا، میزان لاکتات و کراتین کیناز و زمان رسیدن به واماندگی در گروه کاهش خون موضعی هنگام تمرین در مقایسه با دو گروه دیگر دیده شد (p?0/05). علاوه بر این، pmax، و میزان لاکتات در گروه کاهش خون موضعی قبل تمرین و کراتین کیناز در کنترل در پیش آزمون و پس آزمون معنی دار نشد. به نظر میرسد پس از 7 هفته تمرین،ipc قبل از ورزش برای افزایش کارایی مفیداست، اما در طی ورزش نه تنها مفید نیست بلکه در بعضی موارد باعث کاهش عملکرد نیز می شود