دمای محیط یکی از عوامل بسیار تاثیر گذار بر روی رشد و تکوین گیاه آفتابگردان می باشد. بنابراین کنترل دمای محیط برای رشد بهینه آفتابگردان که یکی از گیاهان روغنی پراهمیت می باشد از طریق تنظیم تاریخ کاشت امکان پذیر می باشد تا گیاه در طی مدت رشد رویشی و زایشی خود با دمای بالای ماه های گرم برخورد نکند. از این رو به منظور شناسایی شرایط و دمای مناسب برای کاشت و همچنینین رقم مقاوم تر به شرایط دمای بالا این طرح براساس چهار زمان متفاوت در طی تاریخ های مختلف سال (اواخراردیبهشت، اواسط خرداد، اوایل و اواخر تیر ماه)در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی بر روی سه رقم (برزگر، فرخ، قاسم) انجام شد. در این چهار زمان اواخر اردیبهشت بهترین زمان برای کاشت تعیین شد زیرا در این زمان دما هم در مدت رویشی مناسب می باشد که سبب می شود گیاه دوران رویشی را در مدت طولانی تری طی می کند و سبب می شود دوران رشد زایشی نیز بهتر سپری شود ولی در تاریخ های کاشت دیگر، گیاه در شرایط تنش گرمایی قرار گرفت و گیاه پس از طی دوره رشد رویشی کوتاه به مرحله زایشی وارد شد که منجر به کاهش عملکرد گیاه گردید، از اینرو بهترین تاریخ زمان برای کشت آفتابگردان در اردیبهشت ماه تشخیص داده شده است. نتایج بررسی سلول- بافت شناسی مراحل رویان زایی در گیاهان در سه رقم نشان داد که رقم قاسم یک رقم زودرس است به عنوان کشت دوم میتواند مثمر ثمر باشد. همچنین با اینکه رقم فرخ نیز همانند رقم قاسم رقم زودرس هست اماعملکردش همانند رقم قاسم نیست و ضعیف تر عمل می کند. رقم برزگر نسبت به این دو رقم در دو تاریخ کاشت آخر دیر رس تر عمل کرد. می تواند به عنوان رقمی برای کشت اول استفاده شود.