نام پژوهشگر: امیر عزالدین
امیر عزالدین علی خیرالدین
در طول دو دهه اخیر بحث شناسایی خرابی و پایش سلامت سازه ها باهدف کاهش هزینه نگهداری و بهبود ایمنی و قابلیت اطمینان سازه مورد توجه قرارگرفته است. پایش سلامت سازه و شناسایی خسارت به معنای توانایی برای نمایش عملکرد سازه و شناسایی و ارزیابی هر نوع خسارت در مراحل ابتدایی به منظور کاهش هزینه نگهداری سازه و بهبود ایمنی و قابلیت اطمینان به آن است. پیشرفت های اخیر در حوزه سنسورها و سایر تکنولوژی های الکترونیک، روش های غیر مخرب را به روش هایی موثر، آسان و با صرفه برای شناسایی خسارت در سازه تبدیل کرده است. این روش ها معمولا بر پایه گردآوری اطلاعاتی هستند که از رفتار سازه بدست می آیند و هرگونه تغییر در پاسخ سازه را که در نتیجه تغییر در شرایط محیط (تغییر در دما، جابجایی، سرعت، شتاب، کرنش، تنش، انحنا و... ) ایجاد می شود، شناسایی می کنند. روش های دینامیکی مبتنی بر سیگنال، تغییرات در خصوصیات حاصل از سری های زمانی اندازه گیری شده در سازه را که توسط روش های پردازش سیگنال به دست آمده اند، بررسی می کنند. به عبارت دیگر، هدف بررسی تغییرات در ویژگی هایی است که به صورت مستقیم از تاریخچه زمانی و یا طیف متناظر آن به دست می آیند. براساس تکنیک های پردازش سیگنال این روش ها به سه دسته روش های حوزه زمان، روش های حوزه فرکانس و روش های حوزه زمان - فرکانس تقسیم می شوند. هدف اصلی این تحقیق، بررسی و ارزیابی روش ها و الگوریتم های موجود برای تشخیص خرابی سازه ها می باشد که در سال های اخیر مطرح شده اند. همچنین مطالبی در خصوص اهمیت توجه به مبحث پایش سلامت سازه، انواع روش های پایش سلامت و ابزارهای پرکاربرد در حوزه پردازش سیگنال نیز مطرح شده است.