در گذشته به دلیل عدم وجود قوانین مشخص بین‏المللی هر کشوری با توجه به قدرت نظامی به دنبال گسترش مرزهای خود بود و حاکمان هر کشور تمام تلاش خود را می‏کردند تا مرزهای کشورشان را به حداکثر ممکن وسعت جغرافیایی برسانند. دولت ساسانی هم از این مورد مستثنی نبود. سلسله ساسانی که در سال 224 م. پس از پیروزی اردشیر بابکان در نبرد هرمزگان بر پادشاه اشکانی پا به عرصه وجود نهاد، از همان ابتدا هدفش گسترش مرزها به خصوص مرزهای غربی بود که این مرزها را به زمان هخامنشیان برساند و در پی این هدف، مجدداً جنگ‏های ایران و روم شروع شد و در طول حکومت ساسانی ادامه یافت. پس از هر نبرد با رومیان تغییراتی در مرزهای کشور ایجاد می‏شد. در این رساله تلاش شده است تا با کمک منابع دست اول و پژوهش‏های تاریخی جدید و تجزیه و تحلیل آن‏ها، با اشاره به کلیاتی درباره‏ی تاریخ ساسانیان و جنگ‏های آنان با رومیان، تغییرات و تحولات مرزهای غربی شاهنشاهی ساسانی مورد بحث و بررسی قرار گیرد.