به منظور بررسی اثر سطوح مختلف آویشن و پروبیوتیک بر عملکرد و برخی از فراسنجه های خونی بلدرچین ژاپنی آزمایشی در قالب طرح کاملأ تصادفی با آرایش فاکتوریل در 6 تیمار، 4 تکرار و 12 پرنده در هر تکرار به مدت 28 روز با استفاده از سطوح (صفر، 0.5 و 1) درصد پودر آویشن و سطوح (صفر و 0.015 درصد) پروبیوتیک انجام پذیرفت. آویشن، پروبیوتیک و اثرات متقابل آویشن و پروبیوتیک بر مصرف خوراک تأثیر معنی¬داری نداشتند. سطوح دو (0.5 درصد) و سه (1 درصد) آویشن در 21-7 روزگی و 28-7 روزگی به طور معنی داری افزایش وزن کمتری نسبت به سطح یک آویشن (بدون آویشن) داشتتند، ولی در کل دوره با رشد جبرانی صورت گرفته در سطح یک درصد آویشن افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی بهبود پیدا کرد. پروبیوتیک در بازه زمانی 28-7 روزگی و 35-7 روزگی باعث افزایش معنی دار وزن بدن شد . در 14-7 روزگی سطح 3 آویشن (1درصد) و یک پروبیوتیک (صفر) افزایش وزن بیشتری نسبت به گروه شاهد داشتند. در35-7 روزگی بین تیمارها تفاوت معنی داری ایجاد شد که بیشترین افزایش وزن بدن مربوط به سطح سه آویشن و دو پروبیوتیک بود (p?0.05). سطوح مختلف آویشن نتوانستند تفاوت معنی داری بر ضریب تبدیل غذایی ایجاد کنند. پروبیوتیک در 35-7 روزگی به طور معنی داری باعث کاهش ضریب تبدیل غذایی شد. اثرات متقابل آویشن و پروبیوتیک در هیچ یک از دوره های پرورش بر ضریب تبدیل غذایی اثر معنی داری نداشت. سطوح مختلف آویشن و پروبیوتیک نتوانست تفاوت معنی داری بر درصد وزن اندام های لاشه ایجاد کند، سطوح مختلف آویشن باعث کاهش معنی دار کلسترول شدند، پروبیوتیک به طور معنی داری کلسترول خون را افزایش داد، سطوح مختلف آویشن و پروبیوتیک بر روی سایر پارامترهای بیوشیمیایی خون (آلبومین، تری¬گلیسیرید و اسید اوریک) اثرمعنی داری نداشتند . نتایج تیتر آنتی بادی تولید شده بر علیه تزریق اولیه و ثانویه گلبول قرمز گوسفندی بین سطوح مختلف آویشن تفاوت معنی داری ایجاد کرد به طوریکه سطح دو آویشن بالاترین تیتر آنتی بادی تولیدی را داشت که با سطح یک آویشن تفاوت معنی داری نداشت ولی با سطح سه آویشن تفاوت معنی داری داشت. پروبیوتیک تأثیر معنی داری بر تیتر آنتی¬بادی تولیدی بر علیه تزریق اولیه و ثانویه گلبول قرمز گوسفندی نداشت اما تیتر آنتی بادی تولید شده بر علیه ویروس نیوکاسل را به طور معنی داری کاهش داد. اثرات متقابل آویشن و پروبیوتیک بر تیتر آنتی بادی تولیدی بر علیه نیوکاسل تأثیر معنی دار داشت به طوریکه سطح یک آویشن و یک پروبیوتیک بیشترین تیتر آنتی بادی تولیدی را داشت. آویشن میزان مالون دی آلدهید را به طور معنی داری کاهش داد، پروبیوتیک به طور معنی داری موجب افزایش میزان mda شد.