به دلیل اهمیت نهاد خانواده برای کودک و نوجوان، حق برخورداری از خانواده و حمایت های خانوادگی و نیز حق حمایت و مراقبت از کودک، از مهم ترین حقوقی است که در اسناد بین المللیِ مختلف، نظیر کنوانسیون حقوق کودک (مصوب 1989( و پروتکل اختیاری آن در خصوص فروش، فحشاء و هرزه نگاری کودکان، کنوانسیون لاهه در زمینه ی «حمایت از کودکان و همکاری در خصوص احترام به فرزند خواندگی میان کشوری» و نیز بسیاری از مقررات دیگر، نسبت به کودکان و نوجوانان به رسمیت شناخته شده است. در همین راستا، از مهم ترین تکالیفِ دولت ها در قبال کودکان و نوجوانان محروم از خانواده و نیز کودکان و نوجوانان محروم از خانواده مطلوب، فراهم آوردن شرایطی است که کودکان بی سرپرست و یا بد سرپست نیز همانند دیگر کودکان و نوجوانان، در سایه ی برخورداری از خانواده، از حمایت ها و مراقبت های ویژه ی آن بهره مند گردند. بدین ترتیب، تمام تلاش ها باید برای برخوردار نمودن خردسالان از حمایت های خانوادگی و سازوکارهایی که این حمایت ها را به بهترین شکل برای خردسالان به ارمغان می آورند، عملی شوند. تأسیس حقوقی فرزند خواندگی، یکی از مهم ترین این سازوکارهاست که اگر فرایند آن به نحو مطلوب به اجر درآید، می تواند تأثیرات و کارکردهای مثبت فراوانی را برای خردسال تحت سرپرستی در پی داشته باشد. همچنین بر اساس مطالعاتی که در پژوهش حاضر و در پرتو قانون حمایت از کودکان و نوجونان بی سر پرست و بد سرپرست مصوب 31/06/1392 داشتیم به این نتیجه رسیدیم که تأسیس فرزند خواندگی، از آن رو که درصدد جلب و جذب حمایت های خانوادگی برای کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست و همچنین برخوردار نمودن آنان از نعمت والدین و خانواده است، واجد کارکردهای مهمی در قلمرو پیشگیری از بزه کاری و بزه دیدگی این گونه از کودکان و نوجوانان و نیز ترمیم بزه دیدگی آنان می باشد.