دولت مردان و سیاست مداران و قانون گذاران هر کشور به دنبال بهبود وضعیت سیاسی و اقتصادی کشور خود به منظور رفاه حال مردم می باشند . آیتم های بهبود وضعیت اقتصادی شامل موارد زیادی می باشد که از آن می توان به رشد اقتصادی ، توسعه مالی و آزادسازی تجاری اشاره کرد . در این پژوهش تلاش گردیده است تا روابط بین توسعه مالی، عمق مالی، آزادسازی تجاری و رشد اقتصادی در بین کشورهای منطقه خلیج فارس شامل ایران ، عراق ، کویت ، عربستان ، امارات ، قطر ، بحرین و عمان از سال 1993 تا 2012 میلادی بررسی شود. این کشورها از آنجا که اقتصادشان شبیه یکدیگر می باشد ( بیشتر متکی بر صادرات و فروش نفت ) برای مقایسه و بررسی مناسب می باشند. جهت انجام این پژوهش ازتولید ناخالص ملی سرانه به عنوان متغیر رشد اقتصادی، شاخص کل اعتبارات اعطایی داخلی به بخش خصوصی بعنوان متغیر توسعه مالی و از شاخص حجم نقدینگی اقتصاد به عنوان متغیر عمق مالی استفاده شده است. مجموع صادرات و واردات نیز به عنوان متغیر آزادسازی تجاری در مدل تجربی به کار برده شده است . نتایج به دست آمده ی پژوهش نیز به شرح زیر میباشند: 1- متغیر توسعه مالی علت متغیر رشد اقتصادی نیست ، اما رشد اقتصادی علت توسعه مالی می باشد ، که این بیانگر رابطه یکطرفه و مثبت بین این دو متغیر می باشد . 2- عمق مالی علت رشد اقتصادی نمی باشد ، اما رشد اقتصادی علت عمق مالی می باشد و با آن رابطه مثبت و مستقیم دارد . 3- رشد اقتصادی و آزادسازی تجاری رابطه خطی مثبت با یکدیگر دارند لیکن هیچ یک با دیگری رابطه علی ندارند . 4- توسعه مالی علت آزادسازی تجاری نیست اما ، آزاد سازی تجاری علت توسعه مالی می باشد . (رابطه یک طرفه مثبت ) 5- عمق مالی علت توسعه مالی و توسعه مالی علت عمق مالی می باشد و یک رابطه دوطرفه مثبت بین این دو متغیر برقرار می باشد .