با گسترش پروژه های عمرانی در سال های اخیر، متأسفانه آمار حوادث کاری و خسارات و صدمات ناشی از آن در کشور روز به روز در حال افزایش است. در سطح دنیا به منظور کاهش این حوادث موضوع مدیریت ایمنی و بهداشت کاری بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در کشور ما نیز قوانین و دستورالعمل های فراوانی در این حوزه نگاشته شده است؛ اما در عمل پیاده سازی مدیریت ایمنی با معضلات و موانع گوناگونی روبروست. یکی از نظریه های پذیرفته شده در دانش مدیریت ایمنی نظریه زنجیر ه ی رخدادها یا دومینو است که براساس آن سلسله ای از عوامل زنجیروار منجر به وقوع یک حادثه می شوند. در این پژوهش بر مبنای این نظریه، عوامل تأثیرگذاری چون مدیران، مهندسان طراح، نظارت و اجرا، کارگران، قوانین و دستورالعمل های ایمنی موجود و شرایط محیطی کارگاه های عمرانی مورد بررسی قرار گرفتند تا مشخص شود موانع و ضعف های موجود در هر یک از این حوزه ها که منجر به وقوع حادثه می شوند چه هستند. بر اساس نتایج پرسشنامه در هر یک از این حوزه ها به ترتیب عدم تمرکز بر ایمنی و فقدان فرهنگ ایمنی با نمره ی 79/49، نبود سیاست های تشویقی یا تنبهی با نمره ی 81/01، عدم پذیرش رفتار ایمن با نمره ی 84/44، عدم کنترل ایمنی و نبود مرجع مشخص جهت این امر با نمره ی 76/97 و محیط و فضای باز کارگاه های عمرانی با نمره ی 64/44 بالاترین نمرات را از پرسشنامه کسب کرده و به عنوان اصلی ترین چالش ها شناخته شدند. بر اساس این نتایج تحلیل هائی با همکاری خبرگان موضوع صورت گرفت که مواردی چون مشکلات فرهنگی در تمام سطوح، معضلات آموزشی و سطح آگاهی پائین افراد، نبود مدیریت یکپارچه ی واحد در حوزه ی ایمنی ساخت و ساز در کشور، فقدان ضمانت های اجرائی سخت گیرانه در قوانین و ... به عنوان دیگر نتایج بررسی پذیرفته شدند. همچنین در پایان راهکارهائی برای حل این معضلات با همفکری متخصصان ساختمان و ایمنی ارائه گردیده است.