روش بکاربرده شده در این تحقیق روش الکتروسانتریفیوژریسی نام دارد و برای پلیمر پلی کاپرولاکتون(pcl) که یکی از مهمترین پلیمرهای قابل استفاده در حوزه زیست پزشکی است بررسی گردید.لذا حلال قابل استفاده در الکتروسانتریفیوژ پذیر بودن پلیمر مذکور شناسایی شد.جهت تولید نانوالیاف با قطر یکنواخت و بدون تشکیل قطره محلول در سطح الیاف استفاده از حلال دوتایی اسیداستیک -اسیدفرمیک با نسبت وزنی /وزنی 50/50 شناسایی گردید. ثابل ذکراست این سیستم حلال کاملاً سالم و بی ضرر بوده و با توجه به اهمیت پلیمر pcl در کاربردهای پزشکی بکارگیری یک سیستم حلال غیر سمی و سالم در تولید نانوالیاف pcl بسیار مهم می باشد.در ادامه با استفاده از نرم افزار طراحی آزمایش design expert 7.0.0 اثر تغییر عوامل تأثیر گذار نظیر ولتاژ، قطر جمع کننده ،سرعت چرخش ریسنده و غلظت محلول پلیمری را برروی میزان توازن و سرعت تولید نانوالیاف بررسی و مقادیر بهینه این عوامل به دست آمد .مقادیر پیش بینی شده توسط معادلات پاسخ برای درصد موازی سازی وسرعت تولید در توافق خوبی با داده های آزمایشگاهی بود.مقادیر بهینه ولتاژ، سرعت چرخش ریسنده ،غلظت محلول ،فطر جمع کننده برای درصد موازی سازی به ترتیب، 18/82کیلوولت، 4006/58دوربردقیقه، 15/07درصد وزنی ، 57/19 سانتی متر و برای سرعت تولید نانوالیاف به ترتیب 21/6 کیلو ولت ،4232 دور بر دقیقه ،15/69 درصد وزنی و 58/58 سانتی متر می باشند.در این شرایط بهینه مقدار آزمایشگاهی درصد موازی سازی و سرعت تولید بترتیب 69/56درصد و 89/36 متر برثانیه بدست آمدند که با مقادیر حاصل از بهینه سازی مطابقت دارد.