این تحقیق تلاشی است در جهت بررسی تطبیقی دو رمان قرن بیستم از شرق و غرب: "بوف کور" صادق هدایت و "سلاخ خانه شماره پنج" کرت ونگات . این رساله مفهوم اضطراب را از دیدگاه دو متفکر عصر مدرن، پال تیلیچ و ویکتور فرانکل، در دو رمان بررسی می کند. در این تحقیق، هر اثر ادبی به صورت جداگانه و بر اساس نظریه های دو متفکر ذکر شده مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. مکتب آمریکایی ادبیات تطبیقی شالوده این پژوهش را تشکیل می دهد و این بدان علت است که نگرش جهان شمولانه تر این مکتب، در مقایسه با مکتب فرانسه، اهمیت بیشتری به همانندی ها می دهد. بر اساس نتایج بدست آمده از این مطالعات، چنین استنتاج می شود که پدیده اضطراب، صرف نظر از موقعیت زمانی و مکانی نویسنده، یک بن مایه جهانی در ادبیات قرن بیستم به حساب می آید. دو رمان مذکور همسانی هایی دارند از قبیل ژانر شرح حال، سبک نگارش بدیع، انواع اصلی اضطراب، ویرانگری زمان، عدم شجاعت، و فقدان فرهنگ جمعی. با این وجود، زندگی شخصی کاملا متفاوت دو نویسنده، شیوه زندگی فردی هدایت در مقابل سبک زندگی جمعی ونگات، و نقش محوری طنز و شوخ طبعی در "سلاخ خانه شماره پنج،" بیانگر آن است که با وجود جامعیت پدیده اضطراب، ضد قهرمان رمان ونگات در صدد مقابله با این معضل روان شناختی بر می آید، در حالیکه راوی "بوف کور" قدرت رویارویی با ترس هایش را ندارد و در نومیدی کامل فرو می رود. نتایج این تحقیق نشان می دهد که دو رمان نویس بزرگ در دو زمان و مکان مختلف بدون آنکه ارتباطی با یکدیگر داشته باشند از مفهومی یکسان سخن گفته اند که در حین تشابه، تفاوت های بینشی و فرهنگی با یکدیگر نیز دارند.