مقدمه: پلاسما فرزیس روشی است که پلاسمای فرد را جدا می کنیم و با این کار عوامل، انتی بادی ها و مواد موجود در پلاسما خارج و جایگزین ان پلاسما و یا البومین و یا سرم به بیمار تزریق می شود. ازجمله عوارض این روش درمانی عبارتند از: هیپوکلسمی، افت فشارخون، اختلالات انعقادی،هیپوکالمی، راش، عفونت های مرتبط با پلاسمافرزیس، تب، تنگی نفس، آلکالوز متابولیک. هدف از این مطالعه تعیین عوارض و نتایج درمانی پلاسمافرزیس برحسب سن، جنس، نوع بیماری و دفعات پلاسمافرزیس می باشد. مواد و روش ها: مطالعه توصیفی بر روی 120 بیمار تحت پلاسما فرز در طی سالهای 92-82 در بیمارستان شهید صدوقی یزد که پرونده بستری داشتند انجام شد. یافته ها: در این مطالعه 120 بیمار تحت پلاسمافرزیس با میانگین سنی 39/8سال، که 64 نفر (53/3%) زن و 56 نفر (46/7%) مرد بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد درمجموع 954بار یعنی بطور متوسط 7/9 بار پلاسما فرزیس شدند. شایعترین عوارض پلاسما فرزیس در این بیماران اسپاسم عضلات با فراوانی 14/3%، افت فشار خون با فراوانی 13/2% و اضطراب بافراوانی 11/2% می باشد. عوارض پلاسمافرزیس به سن و جنس و نوع بیماری بستگی نداشت، ولی با افزایش دفعات پلاسمافرزیس شدت یافت. نتایج درمانی شامل 38/3% بهبودی کامل، 44/2% بهبودی نسبی، 5/8% عدم بهبودی و 11/7% مرگ می باشد که این نتایج با سن و جنس و دفعات پلاسمافرزیس رابطه ای ندارند ولی به نوع بیماری بستگی دارد. نتیجه گیری:هیچکدام از عوارض پلاسمافرزیس منجر به متوقف شدن جلسات پلاسمافرزیس نشدند و هیچ گونه عارضه شدید و تهدید کننده حیات در جریان پلاسمافرزیس ها اتفاق نیفتاد. پلاسمافرزیس در 82/5% از بیماران درارای نتیجه مطلوب بود. و هیچ مرگی در رابطه با پلاسمافرزیس اتفاق نیفتاد و تمام مرگ و میرها در رابطه با پیشرفت بیماری زمینه ای در نمونه های مورد بررسی می باشد. بنابراین با توجه به عوارض خفیف و گذرا و نتایج درمانی مطلوب، پلاسمافرزیس می تواند به عنوان یک روش درمانی موًثر و بی خطر در درمان بسیاری از بیماری ها به کار رود.