پژوهش حاضر با هدف "بررسی ابعاد سازمان یادگیرنده و تاثیر آنها در یادگیری سازمانی در دانشگاه علم و فرهنگ"انجام گرفته است. جامعه آماری، شامل کلیه اعضاء دانشگاه علم و فرهنگ (کارمندان و اعضاء هیات علمی) در نیمسال دوم 93-92 حدود 200 نفر می¬باشد. برای نمونه¬گیری از روش سرشماری کامل استفاده شده است. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد ابعاد سازمان یادگیرنده، واتکینز و مارسیک(2003) و نیز پرسشنامه یادگیری سازمانی کریشنا(2008) استفاده شده است. روایی پرسشنامه از طریق، روایی محتوایی و پایائی پرسشنامه با ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه ابعاد سازمان یادگیرنده (96/0=?) و پرسشنامه یادگیری سازمانی(84/0= ?) بدست آمد. نوع تحقیق از منظر هدف، کاربردی و روش پژوهش از نظر جمع¬آوری داده¬ها روش توصیفی از نوع پیمایشی است. در این پژوهش برای توصیف داده¬ها از جداول توزیع فراوانی و شاخصهای میانگین، انحراف استاندارد، کمینه، پیشینه و نمودار استفاده شده است. برای بررسی نرمال بودن توزیع داده¬های دو متغیر پژوهش از آزمون کولموگروف اسمیرنوف، برای بررسی تاثیر ابعاد سازمان یادگیرنده بر یادگیری سازمانی از تحلیل رگرسیون، و از آزمون خی دو برای بررسی تفاوت ویژگی¬های جمعیتی استفاده شده است. یافته¬های پژوهش نشان می¬دهد، ضرایب همبستگی بین مولفه¬های ابعاد سازمان یادگیرنده و متغیر یادگیری سازمانی به ترتیب عبارتند از: ا- یادگیری مستمر(583/0=r)، 2- توسعه روحیه پژوهش و تبادل نظر(606/0=r)، 3- یادگیری گروهی(629/0=(r، 4-حفظ و به اشتراک گذاشتن دانش(489/0=r) 5- چشم انداز مشترک (629/0=r)، 6- ارتباط با محیط (629/0=r)، 7-¬¬رهبری استراتژیک برای یادگیری (491/0=r)، مثبت بودن این ضرایب نشان از تاثیر مستقیم مولفه¬های سازمان یادگیرنده بر یادگیری سازمانی در دانشگاه علم و فرهنگ دارد. همچنین بزرگتر بودن سطح معنی¬داری از سطح خطا(05/0> p) حاکی از عدم ارتباط معنی¬دار بین سازمان یادگیرنده و یادگیری سازمانی با ویژگیهای فردی کارکنان می¬باشد. در مجموع اطلاعات جداول نشان میدهد اعضا دانشگاه امتیازی متوسط به پایین به نقش دانشگاه علم و فرهنگ به عنوان سازمان یادگیرنده و یادگیری سازمانی در آن داده¬اند: